Inleiding
- PDF / 103,644 Bytes
- 2 Pages / 439.37 x 666.142 pts Page_size
- 8 Downloads / 150 Views
December 2017: de dagen zijn kort, buiten doet de winter zijn best. Sleutelwoorden in het laatste nummer van 2017 zijn melancholie, doodsangst, afscheid . . . Het jaar van de ‘honderd jaar psychoanalyse in Nederland’ wordt afgesloten. Een aantal actieve psychoanalytici en hun verenigingen hebben van alles georganiseerd om de psychoanalyse honderd jaar nadat zij vaste voet aan de grond kreeg in Nederland, in de schijnwerpers te zetten: studiedagen, evenementen, artikelen in kranten en tijdschriften. Het eerste nummer van deze jaargang bood een staalkaart van artikelen die demonstreerden hoe zowel het psychoanalytische gedachtegoed als de psychoanalytische praktijk zich aan het vernieuwen is. Het was een prachtig nummer, geredigeerd door gastredacteur Frans Schalkwijk. En nu nemen we afscheid van het voor de Nederlandse psychoanalyse zo belangrijke jaar. In dit laatste nummer van 2017 kijkt Marc Hebbrecht terug op een van de vele klassieke artikelen die Freud schreef, ‘Trauer und Melancholia’ ofwel ‘Rouw en melancholie’. In dit artikel, dat precies honderd jaar geleden verscheen, besprak Freud de overeenkomsten tussen deze twee begrippen, maar vooral de verschillen. Hebbrecht leidt ons door het originele artikel heen en gaat in op de ontwikkelingen in het psychoanalytische denken van de afgelopen eeuw. De toename aan kennis over rouw is geïncorporeerd in het psychoanalytische denken, maar in de afgelopen honderd jaar is ook de psychoanalyse relationeler en interactiever geworden, met een groot effect op de therapeutische praktijk rond belangrijke klinische thema’s als verlies, verdriet, rouw en stagnatie. Later in dit nummer is te lezen hoe na honderd jaar de ontwikkelingen in de psychoanalyse nog immer nieuwe collega’s weten te boeien. In een mooi verslag van de jaarlijkse Summer University Psychoanalyse laat masterstudente Marit van Dijk zien hoe een met gedrevenheid en deskundigheid gebracht programma van klassieke en moderne psychoanalytische denkbeelden nieuwe generaties enthousiasmeert. S. Colijn () Den Haag, Nederland e-mail: [email protected]
Tijdschr Psychother (2017) 43:381–382, https://doi.org/10.1007/s12485-017-0227-3 © Stichting Tijdschrift voor Psychotherapie 2017 Published online: 2 November 2017
381
382
Tijdschr Psychother (2017) 43:381–382
Weer terug naar de artikelen. In het tweede artikel onderbouwt Quin van Dam hoe belangrijk het is dat een psychotherapeut vertrouwd is met de verschillende gedaanten van doodsangst, bij zijn cliënt en ook bij haar- of hemzelf. Als de therapeut openstaat voor signalen, de gedaanten van doodsangst herkent en heel praktisch weet wat te vragen – het hoort bij de dood dat we dan gewoonlijk moeilijk woorden vinden – dan kan het lukken om verbonden te blijven op momenten dat cliënten zich alleen voelen met hun angst. Het derde artikel is van heel andere aard. Frieda Aelen, John Bernard en Anton Hafkenscheid bespreken het klinische fenomeen ‘goedpraters’. Bij het lezen wordt deze vreemde term snel vertrouwd: in de dagelijkse conversatie, maar zeker ook in psychother
Data Loading...
