Webinar

  • PDF / 767,532 Bytes
  • 1 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 7 Downloads / 138 Views

DOWNLOAD

REPORT


Webinar De webinar was in coronatijd een van de dingen die het nieuwe normaal markeerden. Het was een welkome gast in de virtuele wereld van het huisarrest met alleen deurbezoek en ‘balconversatie’. Een college volgen wanneer het je maar uitkomt, een en al gemak, en het kost je geen drol. Geen opgeklopt gedoe, recht op het onderwerp af dat je interesseert, geen keynote speaker die je ongevraagd entertaint. Als je zin hebt in amusement tussendoor, klik je gewoon even op YouTube. Maar na de zoveelste webinar kreeg ik toch last van huidhonger. Ik wilde de congresmens weer ontmoeten, zij het op gepaste afstand.

schoot en een fles kwaliteitswijn binnen handbereik, terwijl de KRTpunten op mijn conto worden bijgeschreven. Die ontspanning was hard nodig gezien het onderwerp van mijn laatste webinar: ‘Stress en veerkracht in de tandartspraktijk’. Stress in de tandartspraktijk is wijdverbreid, maar er is ook heel veel veerkracht, afhankelijk van welk van de vier onderscheiden typen tandarts je bent. Slechts dertien procent neigt naar een burn-out, terwijl drie procent daarvan er daadwerkelijk in terechtkomt. Eén bepaald type blijkt prone te zijn: bezeten van het vak, non-communicatief, niet-reflectief en omzetgedreven. Ik kon mijzelf geruststellen, waarop ik nog eens bijschonk.

Maar ze waren ineens verdwenen. De congressen waarmee je de dagelijkse sleur van je praktijk kon doorbreken. Niet meer dat schoolreisjesgevoel in de trein ernaartoe en de borrel achteraf. Weg de kans om aan de statafels oude studiegenoten tegen te komen, en even in de spiegel van de ander te kijken. Een snoevend gesprek te voeren over hoe geweldig je het in je praktijk doet en hoeveel weken je wel niet vol zit. En in de pauze de obligate rondgang langs de kramen van de sponsors om een congresdeal te sluiten: bij afname van zoveel verpakkingen de zoveelste gratis, terwijl je weet dat een aantal aankopen de expiratiedatum niet zal overleven. Maar het gaat om het gevoel, een koopjesjager wil niet zonder prooi thuiskomen. Na afloop verliet je de donkere zaal met knipperende ogen alsof je de bioscoop uitkwam na een spannende film. Dan wist je je geen raad met de goodiebag vol reclamedrukwerk, de zoveelste pen en de onbeschreven blocnotes. Voordat je de terugreis aanvaardde moest je de hele meuk kwijt zien te raken in de poubelle, anders zat je er nog weken mee opgescheept. Of je na het congres veel wijzer was is de vraag; in ieder geval was je zes uur ouder geworden, maar je had je punten op zak. Het mooie van het congres was dat je nieuwe contacten kon opdoen. Het was bij uitstek de gelegenheid om op het relationele vlak de bakens eens te verzetten. Dat kan natuurlijk ook op andere plekken, maar onder het mom van kennisverwerving wordt nergens meer naar gevraagd. Dat loopt niet altijd goed af. Zo ken ik een geval waarbij een congresganger door zijn vrouw werd opgehaald van de luchthaven. Zij wilde hem eens verrassen. Toen ze hem schouder aan schouder uit het vliegtuig zag komen met een frisse jonge collega, maakte ze dat ze weg kwam. De zaak werd thuis