Wetenschappelijk debat noodzakelijk
- PDF / 43,012 Bytes
- 1 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 72 Downloads / 158 Views
Wetenschappelijk debat noodzakelijk (TP augustus 2013, pag. 12-13) Collega Gruythuysen beschouwt in zijn reactie 'Wetenschappelijk debat noodzakelijk' een aantal zaken en plaatst deze in een breder perspectief. Het is goed om behandelbeslissingen die genomen zijn, nader evidence based te evalueren. Dit evalueren was echter in het geval van mijn artikel ‘Cemmy’ (TP juni 2013, pag. 4-7) niet eenvoudig aangezien niet alle wenselijke gegevens voor de evaluatie voorhanden waren: er waren geen lichtfoto’s van de beginsituatie. Deze worden niet standaard gemaakt. De indicatiestelling tot behandeling onder narcose dient uiteraard altijd goed en zorgvuldig te gebeuren, met andere woorden: er dient een rechtvaardiging te zijn om op deze ingrijpende wijze te gaan behandelen. Vaak zal dit een combinatie zijn van jonge leeftijd, extreme angst en uitgebreide cariësproblematiek, zoals ook bij Cemmy het geval was. De procedure die hiervoor gehanteerd wordt, is dat ouders geïnformeerd worden over en instemmen met de narcose en de daarin voorgestelde behandeling (vandaar het informed consent). Inbedding in een professioneel preventief begeleid voor- en na-traject is echter een absolute voorwaarde. Dit staat goed omschreven in de Richtlijn Mondzorg voor Jeugdigen. Deze is (ook voor niet-leden) gratis te downloaden op zowel de NMTals de NVvK-website. Bij Cemmy is er niet gekozen om de laesies in de 4’en vrij te leggen, Duraphat te appliceren en ouders te instrueren thuis tandpasta aan te brengen. Bij (vele) andere patiënten is er wel gekozen voor een non-restauratieve benadering en deze is in veel gevallen succesvol geweest. Wat betreft het gebruik van computergestuurde intraligamentaire anesthesie sluit ik mij uit eigen ervaring aan wat hierover in de Richtlijn Mondzorg voor Jeugdigen staat: ‘uit onderzoek van Versloot (2005) bleek bij kinderen met een hoog angstniveau geen verschil in ervaren van pijn en ongemak tussen een anesthesie met de Wand en traditionele injecties’.
De bedoeling van het debat is niet gelijk te krijgen of elkaar vliegen af te vangen, maar om na te gaan hoe we de zorg kunnen verbeteren. Hopelijk delen meer collega’s deze impliciete opvatting van Parrée en mij. Nog mooier is het als zij hun ervaringen via casuïstiek willen delen met de lezers van TP. René Gruythuysen
Verschillende metalen in de mond (TP augustus 2013, pag. 14-18 en pag. 24-26) In het augustusnummer van TP staan twee artikelen over suprastructuren op implantaten, van de hand van respectievelijk Wim Slot en van Fred Ribôt. In beide artikelen wordt gebruik gemaakt van een combinatie van metalen; in het eerste geval zelfs vele soorten metaal, van zeer edel tot zeer onedel: titanium implantaten en steggen, chroom-kobalt verstevigingsframe, gouden retentieclips. Geeft dit niet een risico op galvanische problemen, bijvoorbeeld extreme corrosie of een metaalsmaak? Volgens mij adviseert de afdeling Materiaalkunde van de ACTA al jaren om zoveel mogelijk maar één soort metaallegering in de mond toe te passen. Kees Jaap Hoevers Commentaar: U heeft natuurl
Data Loading...
