Ff ff melle

  • PDF / 206,828 Bytes
  • 1 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 74 Downloads / 171 Views

DOWNLOAD

REPORT


Ff ff melle Hans Dam

Hans Dam is bedrijfsarts.

318

Er is iets vreemds aan de hand met de FML, de functionele mogelijkhedenlijst. Ontstaan in een tijd dat beperkingen belangrijker waren dan mogelijkheden. De methode is simpel: kruis op een voorgedrukte lijst iemands ‘beperkingen’ aan en zie daar, de rest is ‘mogelijk’. Ik voel wel voor deze eenvoud, dit principe. In een berg ellende is altijd iets van nut te vinden. Begin jaren 90 ontwikkelt UWV het FIS, het functie-informatiesysteem. Het noopt een wassend leger arbeidsongeschikten tot teruggeleiding naar werk, via een beïnvloedbaar beoordelingssysteem. De aanpak is doeltreffend: breng de belastingeisen van functies in kaart, scoor mensen op hun belastbaarheid, leg de plaatjes op elkaar en je weet wat iemand nog kan. Net als destijds de aanstellingskeuring van de bedrijfsarts, maar dan omgekeerd. Tot de minister in 1995 commentaar levert. Het systeem dreigt door te schieten, te veel een kwestie van het knippen en scheren van mensen van vlees en bloed voor administratieve verwerking. Nee, de minister ziet het FIS als het startpunt van overleg tussen arts en arbeidsdeskundige en niet als uitkomst voor de schatting van arbeidsongeschiktheid. Terecht. Het FIS wordt CBBS, het claimbeoordelings- en borgingssysteem. De FML krijgt tegelijk aandacht voor de psyche van de mens. Aldus ontstaat de huidige lijst van zes categorieën met 90 belastingsaspecten. In de loop der tijd is nogal wat afgedongen op deze lijst. Is het normaal als iemand 20 keer per minuut 8 uur lang 65 cm reikt? Of 5 maal per uur in één keer twee trappen op- en afloopt? Voor de beoordeling van de 90 aspecten is in een dik boekwerk beschreven wanneer, welk kruisje waar hoort. Op het eerste oog een volledig en bruikbaar systeem, tot je de andere kant van de medaille inziet. Het boekwerk is uitsluitend voor intern gebruik. En dat is vreemd, want te pas en te onpas wordt om de kritische mogelijkhedenlijst gevraagd. Arbeidsdeskundigen (AD) kunnen niet zonder. UWV trouwens ook niet. Een re-integratieverslag is niet volledig als niet ergens een arbeidsdeskundigenonderzoek heeft plaats gehad. Business dus, voor de AD. Maar, de beroepsvereniging van bedrijfsartsen heeft het gebruik van

de FML door bedrijfsartsen verboden. Ter oplossing heb ik onlangs een verzekeringsarts op een congres horen zeggen: ‘Beschrijf de beperkingen maar in FML-achtige termen’. Een slechte suggestie. De bedrijfsarts beoordeelt in de loop van het reintegratieproces voortdurend iemands mogelijkheden en beperkingen. Op basis daarvan adviseert deze de geschiktheid voor passend werk. De vastlegging daarvan ligt na twee jaar ter toetsing bij de verzekeringsarts. Daarom vul ik met regelmaat een FML in. Ff ff melle, dus. Maar met de nodige hoofdbrekens. Ik weet niet hoe verzekeringsartsen het klaarspelen. Zelden duurt een WIA-beoordeling langer dan een half uur en soms is één diepe kniebuiging toereikend om alle functionele beperkingen vast te stellen. Toegegeven, het verhaal van de patiënt. Maar ook ik test niet ieder aspect afzonderlijk. Op b