Gepaste reactie?
- PDF / 443,844 Bytes
- 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 101 Downloads / 170 Views
Gepaste reactie? Als er in de praktijk wat mis gaat, willen tandartsen de schuld daarvan nog wel eens bij de patiënt leggen. Dit geeft namelijk een comfortabel gevoel: niet de tandarts hoeft te veranderen of zich te verantwoorden. Het is de patiënt die de fout maakt. Bijvoorbeeld door onverwacht te slikken, zijn tong in de boor te steken, niet voldoende zijn mond te openen, et cetera.
H
et fenomeen dat het slachtoffer de schuld krijgt van een ongeval of een behandelfout staat bekend als ‘blaming the victim’. Vanuit de psychologie is er een verklaring voor dit fenomeen geformuleerd. Kinderen worden opgevoed met het idee dat ze in een rechtvaardige wereld leven. Daarin krijgen mensen wat ze verdienen en horen onschuldigen niet de dupe te worden van onrecht. Worden de mensen wel met onrecht geconfronteerd, dan tast dat hun geloof in een rechtvaardige wereld aan. Dit verschil tussen wat in de opvoeding is meegegeven en wat wordt ervaren, zorgt voor een negatieve reactie. Door te verwijten ‘had je maar…’, lijkt het onrecht dat iemand is overkomen ‘verdiend’. Door dit psychologisch mechanisme zou het geloof in een rechtvaardige wereld intact blijven. De oorzaak of de schuld van een incident bij een ander leggen, wordt ook wel ‘externaliseren’ genoemd. Hierdoor kan de patiënt die ongewild een vervelend incident meemaakt niet altijd rekenen op begrip van de tandarts. Tot bij de rechter kan dit aan het licht komen.
Losse facing Bij een 30-jarige patiënte worden vier porseleinen facings op de bovenincisieven vervaardigd. Al vrij snel na de plaatsing komt de facing op de 11 los. Deze wordt door de tandarts die de facings heeft vervaardigd herplaatst. Maar in de jaren daarna komt deze zelfde facing herhaaldelijk los. Soms blijft de facing op de 11 slechts enkele weken zitten, soms enkele maanden. De patiënte blijft erop vertrouwen dat het wel in orde zal worden gemaakt. Zij gaat ervan uit dat de kosten voor het herhaaldelijk herplaatsen wel door haar zorgverzekeraar worden vergoed, maar dat blijkt slechts deels het geval. Een deel van deze kosten moet ze dus zelf betalen. Ongeveer 3,5 jaar na de eerste plaatsing raakt de facing tijdens de slaap los (afbeelding 1). Het porseleinen schildje blijkt niet meer terug te vinden. Omdat haar bovenfront zonder de facing niet toonbaar is, belt de patiënte meteen haar
44
TANDARTSPRAKTIJK | APRIL 2017
Drs. J.M. Kreijns is tandheelkundig adviseur en tandarts niet praktiserend. Daarnaast was hij van 1990-2010 redacteur van TandartsPraktijk.
tandarts. Vier weken later kan zij komen. Dat is een erg lange periode, waarin ook nog een sollicitatiegesprek staat gepland. De patiënte dringt daarom aan op een eerdere afspraak. Dat kan niet: ‘Zoekt u maar een andere tandarts om een nieuwe facing aan te laten meten.’
Tweede mening De patiënte volgt dit advies op. Vijf dagen later bezoekt zij een andere tandarts voor een second opinion. In het verslag hiervan schrijft deze tandarts: ‘In het verleden is door uw eigen tandarts op element 11 en 21 een porseleinen veneer vervaardigd. De veneer op el
