3e Muntendamsymposium
- PDF / 49,660 Bytes
- 2 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 85 Downloads / 143 Views
3e Muntendamsymposium Verzekeringsgeneeskunde 2015 in academisch en maatschappelijk perspectief In de sfeervolle ambiance van de Rode Hoed in Amsterdam vond op 8 december 2009 het 3e Muntendamsymposium plaats met als thema: de verzekeringsgeneeskunde 2015 in academisch en maatschappelijk perspectief. Allard van der Beek, hoogleraar epidemiologie van arbeid en gezondheid, voorzitter van het kenniscentrum verzekeringsgeneeskunde (KCVG) opende het symposium met een korte terugblik over de afgelopen vijf jaar en een vooruitblik naar de komende vijf jaar. Bij het ontstaan van het kenniscentrum verzekeringsgeneeskunde was het veelal pionieren, maar nu zijn er 20 grote onderzoeksprojecten. Veel daarvan bevinden zich in een eindstadium en binnenkort worden de resultaten verwacht. De komende vijf jaar zal het onderzoek in het teken staan van ontwikkeling van kennis en instrumenten die praktisch toepasbaar zullen zijn in de spreekkamer. De tweede spreker was Han Willems, bedrijfsarts en bijzonder hoogleraar verzekeringsgeneeskunde. Hij schetste een beeld van de toekomst voor verzekeringsgeneeskunde en bedrijfsgeneeskunde. Hij koppelde dit aan ontwikkelingen in de zorg. Volgens Willems zijn bedrijfsartsen en verzekeringsartsen op de eerste plaats dokter en horen ze daarom bij de zorg. De zorg wordt meer en meer marktgestuurd, met een functionele werkwijze (i.p.v. een disciplinaire) en gericht op de vraag (i.p.v. aanbod). Dat wil zeggen de vraag van de verzekeringsmaatschappij of (in de bedrijfsgeneeskunde) de werkgever. Wat betreft de publieke verzekeringsgeneeskunde is er sprake van verplichte winkelnering zonder markt en alleen op het terrein van de re-integratie is er soms een vraag. Arbodiensten hebben hun dienstverlening aangepast aan de wensen van de werkgever en die heeft nauwelijks een vraag (behalve naar verzuimcontrole). De positie van de bedrijfsarts wringt in de afgesloten contracten. Bedrijfsartsen ervaren nogal wat problemen: zij willen opschuiven naar de curatieve sector, maar die zit niet op hen te wachten. De bedrijfsarts is niet geliefd bij werknemers in verband met zijn duale taken. Is de bedrijfsarts onafhankelijk? Hoe zit het met de privacy van de zieke werknemer? Hierbij speelt ook de KNMG-code gegevensverkeer. Verzuimcontrole? En hoe zit het met de
76
vrije artsenkeuze? Vrije toegang tot bedrijfsarts? Meestal niet meer. De bedrijfsarts bezoekt nog nauwelijks de werkplek en de uitvoering is een productiebedrijf geworden. Dat laatste geldt ook voor verzekeringsartsen. Overigens is er ook geen vrije toegang tot verzekeringsartsen. De opleiding tot verzekeringsarts en bedrijfsarts kent grote parallelliteit. Volgens Willems zou de toekomst erop gericht moeten zijn dat er één opleiding komt, eventueel met aparte profielen. De bedrijfsarts rapporteert niet meer aan de werkgever, maar aan de werknemer. Het is aan de werknemer wat hij/zij aan de werkgever vertelt, met sancties als de werknemer helemaal niets aan de werkgever meedeelt. Bedrijfsadvisering moet weer onderdeel zijn van het vak van bedrijfsarts. Ha
Data Loading...
