Diabetes gravidarum
- PDF / 543,323 Bytes
- 3 Pages / 609.449 x 807.874 pts Page_size
- 2 Downloads / 174 Views
Diabetes gravidarum Joni Dollee, Tobias Bonten, Rebecca Painter, Just Eekhof
Diabetes gravidarum (zwangerschapsdiabetes) is een stoornis in de koolhydraatstofwisseling die ontstaat of voor het eerst ontdekt wordt tijdens de zwangerschap. De aandoening geeft meestal geen klachten, maar is gerelateerd aan perinatale en maternale complicaties, dus screening is noodzakelijk. Dieeten beweegadviezen volstaan bij 80% van de patiënten. ETIOLOGIE EN PATHOGENESE Aan het begin van de zwangerschap ontstaat onder invloed van oestrogenen en progestagenen hyperplasie van de bètacellen in de alvleesklier en neemt de insulinesecretie toe. Dit stimuleert dat de moeder glucose opslaat om later de groei van de foetus te ondersteunen. Normaal gesproken stijgt de insulineproductie tot 200-250% van normaal. In de loop van de zwangerschap neemt de gevoeligheid voor insuline af onder invloed van placentale hormonen. Bij diabetes gravidarum daalt die gevoeligheid extra sterk en slaat de moeder minder glucose op, zodat er meer glucose via de placenta naar de foetus gaat en de foetale insulinesecretie toeneemt. Als gevolg hiervan neemt de kans op overmatige groei van de foetus toe, met macrosomie en mogelijk orgaanbeschadiging tot gevolg [kader]. In het bloed van vrouwen met diabetes gravidarum stijgt de concentratie inflammatoire cytokines en daalt de adipo nectinespiegel. Daardoor neemt de lipolyse toe en stijgt de concentratie vetzuren in het bloed. Deze passeren de placenta
MOGELIJKE COMPLICATIES VAN DIABETES GRAVIDARUM Moeder: ■ hypertensieve aandoeningen, inclusief pre-eclampsie ■ sectio caesarea ■ langetermijnrisico op diabetes type 2 en op hart- en vaatziekten Kind: ■ large for gestational age (LGA) > p90 ■ structurele afwijkingen ■ prematuriteit ■ macrosomie ■ schouderdystocie ■ hypoglykemie na de geboorte ■ hyperbilirubinemie na de geboorte ■ langetermijnrisico op overgewicht en diabetes type 2 Bronnen: Zondag 2018;1 NVOG-richtlijn 2018;3 Martis 2018.6
ANAMNESE EN ONDERZOEK Diabetes gravidarum geeft over het algemeen geen klachten. Vraag in de anamnese naar risicofactoren die een indicatie zijn voor een orale glucosetolerantietest (OGtt): ■ diabetes gravidarum in de voorgeschiedenis ■ bMI > 30 ■ eerder kind met geboortegewicht > p95 of > 4500 g ■ eerstegraads familielid met diabetes mellitus ■ migratieachtergrond uit landen met hoge prevalentie van diabetes mellitus (Zuid-Aziaten, Hindoestanen, Afro-Caribiërs, vrouwen uit het Midden-Oosten of Noord-Afrika) ■ onverklaarde intra-uteriene vruchtdood in de voor geschiedenis 3 ■ polycysteusovariumsyndroom
en zorgen, los van de glucoseopname, voor foetale adipositas. Daarom hebben vrouwen met diabetes gravidarum, zelfs als deze goed behandeld is, een verhoogde kans op een macrosoom kind.2 EPIDEMIOLOGIE De prevalentie van diabetes gravidarum bij zwangeren is wereldwijd naar schatting 2-9%, in Nederland 3-5%.4 Het aantal verwijzingen naar de tweede lijn wegens diabetes gravidarum stijgt: in 2011 werd 1% van de zwangeren verwezen, in 2015 2%. Redenen zijn onder andere de gestegen preval
Data Loading...
