Universiteit Maastricht boycot stagevergoeding coassistenten
- PDF / 66,395 Bytes
- 1 Pages / 482 x 685 pts Page_size
- 25 Downloads / 168 Views
424
universiteit maastricht boycot stagevergoeding coassistenten
Het KNMG Studentenplatform (Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst) is geschokt door de oproep van de Universiteit Maastricht aan huisartsen om coassistenten geen stagevergoeding meer te geven. Dat schrijft Medisch Contact. De Universiteit Maastricht lapt met zijn oproep de cao (collectieve arbeidsovereenkomst) Gezondheidscentra aan zijn laars. Hierin is namelijk geregeld dat coassistenten huisartsgeneeskunde die hun stage in een gezondheidscentrum lopen, vanaf 1 april 2010 recht hebben op een stagevergoeding van 250 euro. Het KNMG Studentenplatform heeft zich samen met de Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD) de afgelopen jaren hard gemaakt om een stagevergoeding voor coassistenten te
regelen op alle plekken waar zij stage lopen. Het KNMG Studentenplatform en de LAD zijn dan ook verbijsterd en teleurgesteld over de oproep van de universiteit, schrijft Medisch Contact. De universiteit stelt dat hij een coschap beschouwt als een leerperiode waarbij de coassistent geen productieve arbeid verricht. Verder zou door het uitbetalen van een stagevergoeding ongelijkheid ontstaan; coassistenten die niet in een gezondheidscentrum stage lopen, krijgen namelijk geen vergoeding. Het KNMG Studentenplatform weerlegt het argument van ongelijkheid: ‘De gelijkheid die wij namelijk graag zouden willen zien is dat er overal en voor iedere coassistent, net als alle andere stagiaires in de zorg, een stagevergoeding komt.’ Bron: Skipr, 21 januari 2011
instellingen
425
planmatigheid verdrukt waardigheid ouderen
De verpleeghuiszorg in Nederland wordt gekenmerkt door onpersoonlijke planmatigheid. Bewoners moeten zich veel te vaak aanpassen aan routineschema’s van de verzorgenden, onderbezetting en de beperkingen van verouderde gebouwen. Dat stelt verplegingswetenschapper Jan Jukema die aan de Universiteit Utrecht promoveerde. Goede verpleeghuiszorg geeft volgens Jukema ruimte aan de uniciteit en waardigheid van elke bewoner. Dergelijke ‘bewarende zorg’ krijgt volgens Jukema in de verpleeghuizen nauwelijks of geen aandacht. Persoonlijke voorkeuren van bewoners moeten wijken voor planning en protocol. ‘De zorg zou moeten uitgaan van wensen, gewoonten en eigenheden van de bewoners en niet eenzijdig van de dagelijkse routine van het verpleeghuis’, stelt Jukema. ‘Verzorgenden vra-
104
gen en luisteren met aandacht naar wat zij willen, op dit specifieke ogenblik, in deze specifieke situatie, dus los van planning. Daardoor gaan bewoners ervaren dat ze nog steeds mensen zijn die meetellen en die door hun omgeving de moeite waard worden gevonden.’ Met zijn pleidooi voor het bewaren van uniciteit wil Jukema tegenwicht bieden aan de gangbare opvatting dat goede zorg gestandaardiseerde zorg is. Kwalitatief goede zorg dient afhankelijk te zijn van de individuele bewoners en afgeleid te worden van hun behoeften en vragen. Op het moment dat die zich manifesteren, moet er flexibel op ingespeeld kunnen worden. Dat lukt niet met vas
Data Loading...
