Oorlogschirurg in Afghanistan

  • PDF / 953,817 Bytes
  • 6 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 2 Downloads / 176 Views

DOWNLOAD

REPORT


Oorlogschirurg in Afghanistan R. Leemans 1

Samenvatting Werken als oorlogschirurg in Afghanistan is wezenlijk anders dan werken als civiel chirurg in je eigen zieken­ huis in Nederland. De omstandigheden waarin je leeft, zijn veel primitiever en beperkter dan thuis en tevens ben je langdurig weg uit je eigen sociale omgeving, zoals het gezin. Daarnaast word je geconfronteerd met alle

Inleiding De laatste stralen van de ondergaande zon verlich­ ten de bergen van Uruzgan. De bergen lijken net golvende bladeren met een goudachtige glans en zijn doorsneden met donkere voorden van scha­ duwpartijen. Er heerst een serene rust. Plotseling klinkt er een daverende knal door de bergen. Het is een mijn die is geëxplodeerd. Twee broertjes van respectievelijk 6 en 8 jaar waren na het eten het dal ingegaan. Daar vonden ze een mijn waar ze mee gingen spelen. De mijn ging af en beide broertjes raakten gewond. Een Nederlandse patrouille die op het geluid afkwam, gaf eerste medische hulp en zorgde dat er een medevac (medical evacuation) plaatsvond. De broertjes werden met een helikopter naar het Nederlandse mili­ taire hospitaal van Kamp Holland bij Tarin Kowt getransporteerd. Ik was daar op dat moment werk­ zaam als militair chirurg. In het dagelijks leven ben ik traumachirurg in het Medisch Centrum Leeuwarden, maar ik ben tevens reservist-chirurg bij de Koninklijke Marine. Ik zat in Kamp Holland bij een militair hospitaal van de Nederlandse defensie. Die avond was het rustig, tot wij het bericht kregen dat deze twee kinderen naar ons onderweg waren. Bij hun aankomst hing bij het ene kind een deel dunne darm uit de buik en het andere kind had een aantal verwondingen op de linkerthorax en aan het linkerbeen. Samen met de anesthesioloog besloot ik om eerst het kind met de evisceratie van de darm te opereren. Er werd stukken dunne en dikke darm verwijderd en er werd een stoma aangelegd. Daarna kon ik het tweede kind opereren. Nadat ik de wond in het been had gereinigd, wilde ik dat­ zelfde doen met de wond op de thorax. Hieruit welde echter in hoog tempo zeer veel veneus bloed op. Ik had geen overzicht meer en besloot tot een uitgebreide exploratie. Na uitvoerig overleg heb ik 1

traumachirurg, Medisch Centrum Leeuwarden

42

vormen van verwondingen die maar kunnen voortko­ men uit oorlog, in een ziekenhuis met beperkingen. Ook word je zelf bedreigd door de oorlogsomstandig­ heden, zoals raketaanvallen, waarbij regelmatig doden en gewonden vallen. Aan de andere kant is het als mens een bijzondere ervaring en geeft het als chirurg een ver­ rijking van de medische ervaring.

een mediane sternotomie uitgevoerd en gehandeld volgens de methode van damage control. Toen de anesthesioloog ervoor had gezorgd dat het kind weer enige tensie had, ben ik verdergegaan. Er bleek een fors gat in de linker vena anonyma te zitten, maar gelukkig kon ik dat sluiten (fig. 1). Een week later speelden beide kinderen op onze binnenplaats met een bal. De vader zei na afloop tegen mij: ‘Ik dank Allah dat Allah u op mijn weg heeft geplaatst.’ Uitzendingen De