Paracetamol of NSAID

  • PDF / 332,700 Bytes
  • 2 Pages / 595.276 x 793.701 pts Page_size
  • 23 Downloads / 184 Views

DOWNLOAD

REPORT


Paracetamol of NSAID Sietsche van Gunst

Inleiding

Als pijnmedicatie nodig is, adviseren we het liefst paracetamol want dat geeft het minst risico op bijwerkingen. Maar hoe zit het met NSAID’s? In 2014 publiceerde het Pharmaceutisch Weekblad daar een artikel over dat het een en ander in helder perspectief zet.1 Paracetamol

Er zijn verschillende soorten pijn, bijvoorbeeld acute en chronische pijn. Acute pijn ontstaat zodra weefselbeschadiging is opgetreden. Chronische pijn is veel complexer, en de oorzaak van chronische pijn is lang niet altijd duidelijk. Aandacht voor acute pijn is belangrijk, omdat daarmee het ontstaan van chronische pijn voorkomen kan worden. Acute pijn kan ook niet-medicamenteus worden bestreden, maar als je kiest voor een medicamenteuze aanpak is paracetamol in een adequate dosering nog altijd de eerste keus bij lichte en matige pijn voor patiënten van alle leeftijden. Ook bij chronische pijn is paracetamol het beste middel. Het risico op bijwerkingen is namelijk bij paracetamol veel minder groot dan bij andere pijnmedicatie. Dit is

vooral bij ouderen belangrijk, omdat zij gevoeliger zijn voor bijwerkingen van bijvoorbeeld NSAID’s. Voor effectieve pijnbestrijding moet de patiënt een adequate dosering paracetamol gebruiken. Een volwassene kan 3-4 dd 1-2 tabletten van 500 mg gebruiken. Maximale dosering is 4 gram paracetamol niet langer dan een maand achter elkaar. Als de patiënt langer dan een maand paracetamol gebruikt, adviseert de huisarts om over te stappen op een lagere dosering. Bij langer gebruik loopt de patiënt namelijk risico op leverschade. De maximale dosering voor patiënten met risicofactoren voor leverschade is 1,5 tot 2 gram. Risicofactoren voor leverschade zijn bijvoorbeeld bestaande leverziekte, hoge leeftijd, gebruik van andere medicatie, lichaamsgewicht minder dan 50 kg, langdurig meer dan matig alcoholgebruik en roken. Bij een verminderde nierfunctie is aanpassen van de dosering niet nodig. Voor paracetamolzetpillen kan ook bij volwassenen de dosering 3-4 dd 1000 mg worden aangehouden, en kortdurend is een hogere dosering mogelijk. Bij kinderen zijn de geadviseerde doseringen uiteraard anders. Voor kinderen kan het volgende schema worden aangehouden:

Tabel 1  Kinderdoseringen van paracetamol. Bron: Kinderformularium Gewicht (en leeftijd)

Oraal (tablet, oplostablet, kauwtablet, drank 24 mg/ml)

Rectaal (zetpil)

op basis van gewicht

60 mg/kg/dag in 4 giften: 4 dd 15 mg/kg

60 mg/kg/dag in 3 giften: 2-3 dd 20 mg/kg

5-10 kg (3 mnd < 1 jaar)

4 dd 75-150 mg

2-3 dd 1 zetpil van 120-240 mg

10-15 kg (1 tot 3 jaar)

4 dd 150-225 mg

2-3 dd 1 zetpil 240 mg

15-20 kg (3 tot 5 jaar)

4 dd 225-300 mg

2-3 dd 1 zetpil 240-500 mg

20-25 kg (5 tot 7 jaar)

4 dd 300-375 mg

2-3 dd 1 zetpil 500 mg

25-30 kg (7 tot 9 jaar)

4 dd 375-450 mg

2-3 dd 1 zetpil 500 mg

30-43 kg (9 tot 12 jaar)

4 dd 450-650 mg

2-3 dd 1 zetpil 500-1000 mg

43-70 kg (12 tot 18 jaar)

4 dd 650-1000 mg

2-3 dd 1 zetpil 1000 mg

incidenteel max. 90 mg/kg/dag in 4 giften: 4 dd 22,5 mg/kg gedurende maximaal 3 dg