Collega's blikken terug op 2020
- PDF / 16,648,899 Bytes
- 5 Pages / 609.449 x 807.874 pts Page_size
- 94 Downloads / 159 Views
COLLEGA´S BLIKKEN TERUG OP 2020 Het afgelopen jaar was voor veel verpleegkundigen onvergetelijk te noemen, vooral vanwege corona. Idsert, Ellen, Mayke, Bo en Annerieke vertellen hoe 2020 hun (kijk op) hun werk of leven veranderde. tekst Brenda Kluijver fotografie Arno Massee
december 2020 | nursing
18 2020
Idsert van Elburg (37) is verpleegkundige in de wijk bij Cordaan in regio Amsterdam en was daar een van de eerste werknemers die besmet raakte met het coronavirus. Hij is nog steeds niet helemaal hersteld.
‘B
ij mijn werkgever ga ik de boeken in als de eerste die getest werd op corona én positief bleek. Zo klinkt het bijna feestelijk, maar het is nu - 8 maanden later - nog steeds niet best. Net voordat de coronacrisis in ons land losbarstte, kreeg een cliënt uit mijn route te horen dat zij corona had. Ze overleed vrij snel. Ik was er voor mezelf eigenlijk nuchter onder, zelfs toen ik verkoudheidsklachten kreeg. De huisarts wuifde mijn klachten weg. Toen ik zo moe was dat ik anderhalve dag geslapen heb, werd ik toch getest op covid-19. Positief. Ik dacht er als vitale, jonge kerel binnen 2 weken wel vanaf te zijn. Helaas bleek ik er echt ziek van. Ik was benauwd, kortademig, extreem moe en had lood in mijn benen. Na 3 weken quarantaine kwam ook de mentale klap: ik was angstig geworden om naar buiten te gaan, doodsbang om anderen per ongeluk te besmetten. Ik vond het verschrikkelijk om aan de zijlijn te staan nu ik juist zo hard nodig was als verpleegkundige in de wijk. Collega’s stelden me gerust: ik kon er immers niets aan doen. Ook mijn werkgever ging ontzettend goed om met de situatie. Zij zette revalidatie bij een fysiotherapeut in gang en ik kreeg psychologische ondersteuning. Na 4 maanden herstel ging ik in augustus weer aan het werk, ik was intens blij. Helaas bleek het werk al snel te veel gevraagd; tot mijn grote frustratie viel ik weer uit. Ik heb restklachten als kortademigheid, krachtverlies, een slechte conditie en geheugen- en concentratieproblemen. Vooruit kijken durf ik niet meer. Ik zou graag weer live lessen volgen van mijn studie hbo-v en hoop gauw terug te kunnen keren naar mijn werk. Ik vind mijn vak nog steeds het mooiste van de wereld.’
nursing | december 2020
‘Ik dacht er als vitale kerel binnen 2 weken wel vanaf te zijn’
onvergetelijk jaar 2020 19
Ellen Mulder (48) is verpleegkundige op de covid-afdeling van de Ziekenhuisgroep Twente. Tijdens de eerste golf vertelde ze in het tv-programma Frontberichten wat ze meemaakte.
‘V
an psychiatrisch verpleegkundige op een ouderenafdeling was ik ineens verpleegkundige op een covid-unit én te zien op tv. BNN vroeg me om te vloggen voor het televisieprogramma Frontberichten. In eerste instantie vond ik dat niet iets voor mij, maar mijn hele omgeving zei van wel. Ergens zag ik het toch ook als een kans om mensen te laten zien waar alle maatregelen voor nodig waren, om een bijdrage te leveren. In het begin was het onwennig, vooral als ik mezelf stond te filmen en er liep iemand langs. Best gênant. Maar na een tijdje deed ik het gewoon, het m
Data Loading...
