De rol van de huisarts bij werkgebonden problemen en verzuim
- PDF / 83,872 Bytes
- 1 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 22 Downloads / 258 Views
De rol van de huisarts bij werkgebonden problemen en verzuim Joost van der Gulden Op 25 mei jongstleden verdedigde Kees de Kock zijn proefschrift The role of GPs in work-related problems in een vrijwel lege aula. Zijn opponenten stelden hun vragen via Zoom. Ook universitaire tradities wor den aangepast tijdens een pandemie.
Kock CA de. The role of GPs in work-related problems. Nijmegen: Radboud Universiteit, 2020.
De Kock, huisarts in Deurne, werkte sinds 2004 (grotendeels in eigen tijd) aan zijn promotieonderzoek naar de vraag in hoe verre huisartsen bij patiënten informeren naar de relatie tussen gezondheidsklach ten en werk. Ook onderzocht hij via een randomised clinical trial (RCT) of de aan dacht voor dit onderwerp te verbeteren is. Uit zijn voorwoord blijkt dat De Kock zelf overtuigd raakte van de relatie tussen werk en gezondheid doordat zijn vader betrekkelijk jong overleed aan hartklach ten vanwege werkgerelateerde stress.
De Kock begon met een focusgroeponderzoek naar de rolopvattingen van huisartsen. De deelnemers vinden dat een huisarts weet moet hebben van wat er speelt op het werk om de betekenis van gepresenteerde klachten beter te begrijpen. Maar het komt er niet altijd van om hier naar te vragen en het is zeker geen gewoonte om hier aantekening van te maken in het spreekuurdossier. Huisartsen gaan liever niet in gesprek over verzuim. Dit kost tijd en de vrees bestaat dat de relatie met de patiënt onder druk komt te staan wanneer wordt gezegd dat werken best mogelijk is. Adviseren over verzuim wordt gezien als taak van de bedrijfsarts. Verschil lende deelnemers vinden dat ze hun patiënten ‘als een advocaat’ moeten steunen. Ze hebben soms moeite met de bedrijfsarts die in hun ogen ook (of zelfs vooral) rekening houdt met de werkgever en bedrijfsbelangen. Deze opvatting bemoeilijkt de samenwerking tussen huisarts en bedrijfsarts. Het startpunt voor de RCT was een korte training rond werk, gezondheid en verzuim, toegespitst op de rol van de huisarts. Op basis van toeval deed de helft van een
26
groep huisartsen mee aan de training (interventiegroep), de andere helft niet (controlegroep). De gegevens werden verzameld via een herhaalde enquête onder werkende patiënten van deze huisartsen en onder de huisartsen zelf. Als effectmaten werd ondermeer gekeken naar patiënt tevredenheid over het handelen van de huisarts, verwach tingen van de patiënt ten aanzien van werkhervatting (self efficacy) en registratiegedrag. Op geen van de effectmaten werden significante effecten gevonden. Dat geldt ook voor de kosteneffectiviteitstudie. Dit onderzoek levert wel interessante cijfers op: in de onderzoeksperiode van een jaar bezocht zo’n 90% van de patiënten die een vragenlijst retourneerden de huisarts en nog geen 15% de bedrijfsarts. De Kock berekende dat de geschatte kosten per patiënt door verzuim en pre senteïsme bijna driemaal zo hoog zijn als de zorgkosten gedurende de onderzoeksperiode. Tijdens de promotie was er veel aandacht voor de vraag of er een methodologische verklaring is voor het niet kun
Data Loading...