Facetten voor neuropsychologische revalidatie
- PDF / 129,489 Bytes
- 3 Pages / 595.407 x 791.041 pts Page_size
- 89 Downloads / 193 Views
Jo A. M. Vandermeulen
Barbara Wilson & Shai Betteridge – Essentials of neuropsychological rehabilitation – Guilford Press New York, London, 2019. ISBN 978 1 4625 4073 0 In een recente studie over het bestaan van hersentrauma’s wereldwijd concludeerden onderzoekers dat het aantal 69 miljoen (95 %-BI 64–74) bedroeg, conform de gegevens van de WHO en de World Bank. Hersentrauma’s staan dan ook bekend als de ‘stille epidemie’ [1]. Een nieuw boek gericht op neuropsychologische revalidatie vormt dan in het voorkomen van hersentrauma’s altijd een belangrijke aanvulling. Dit boek over neuropsychologische revalidatie van Wilson en Betteridge is min of meer een voortzetting van het International handbook of neuropsychological rehabilitation van Christensen & Uzzel [2] en het gelijknamige boek van Wilson, Winegardner, Van Heugten en Ownsworth [3]. De kernboodschap beoogt de principes aan te reiken voor neuropsychologische revalidatie. Men gaat in het boek uit van een holistische benadering, waarbij alle aspecten van de persoon en de omgeving betrokken zijn. De auteurs doelen op sociale, emotionele en gedragsmatige hulp, waarbij ze letterlijk spreken van een ‘coherent alliance between patient, family, health service staff and possible other interested people such as employers, teachers and social workers’ (pagina 186–187). Daarmee is eigenlijk de toon voor het eerste hoofdstuk gezet, maar ook de leidraad voor het gehele boek. Wie zich op dit moment nog mocht richten op monoïstische benaderingen in de hulpverlening of revalidatie, kan in dit boek ontdekken dat die tijd voorbij is. In dit eerste hoofdstuk richt de aanJ. A. M. Vandermeulen () Koninklijke Visio, Geleen/Sittard, Nederland e-mail: [email protected] https://doi.org/10.1007/s12474-020-00259-y Published online: 1 September 2020
dacht zich tevens op de historische ontwikkeling van de neuropsychologische revalidatie, herstel van trauma bij niet-aangeboren hersenletsel en welke biologische processen bij die revalidatie werkzaam kunnen zijn. In hoofdstuk 2 gaan de auteurs nader in op de cognitieve en neuropsychologische problemen die je ervaart bij niet-aangeboren hersenletsel en wat het betekent voor de familieleden en mensen uit de naaste omgeving. Hoofdstuk 3 besteedt aandacht aan twee aspecten die vaak genoemd worden in de revalidatie: restitutie (d.w.z. het trainen van de aangedane systemen om die zo goed mogelijk te stimuleren, met als doel hun oorspronkelijke functie weer te kunnen uitoefenen) en compensatietechnieken (d.w.z. functionele aanpassingen bieden voor werk- en/of thuissituatie). De auteurs werken dit slechts beperkt uit. Hoofdstuk 4 beschrijft de achtergronden van diverse theoretische modellen die binnen de neuropsychologische revalidatie gebruikt worden. Deze modellen (omgevingsmodel, stimulus-responsmodel, vaardighedenmodel, substitutie-compensatiemodel en het cognitieve model) passeren de revue. Geen van de modellen is voor de auteurs zaligmakend, het is meer een eclectisch geheel van waaruit je kunt handelen. Hoofdstuk 5 geeft een overzicht v
Data Loading...
