'Ik los alleen kleine problemen op'

  • PDF / 527,347 Bytes
  • 4 Pages / 566.929 x 765.354 pts Page_size
  • 28 Downloads / 186 Views

DOWNLOAD

REPORT


k los alleen kleine problemen op’ 36

© Kiki Groot

Maryam op bezoek bij Saliha en Abdul

In Ons Koekoeksnest Zorg+Welzijn #6 december 2020

37

Informele zorg

Elke keer als er bij Saliha post van een instantie op de deurmat valt, belt ze Maryam. ‘Moeilijk, moeilijk’, zegt ze over al die brieven van de gemeente, de Belastingdienst, de IND... De 30-jarige Eritrese, hoogzwanger van haar vijfde kind, is nu zes jaar in Nederland, maar de taal niet genoeg machtig om de brieven te begrijpen of om wijs te worden in het bureaucratisch doolhof dat Nederland is. En dat geldt ook voor haar man Abdul, die twee jaar later naar Nederland kwam. ‘Ik ben in Eritrea nooit naar school geweest’, zegt Saliha zacht. Haar oudste dochter is 15. Vechten Saliha en Abdul wonen tegenover Ons Koekoeksnest in de Vogelbuurt in Amsterdam-Noord. Deze ‘buurtwerkkamer voor en door bewoners’ is gehuisvest in een bescheiden hoekpandje aan een pleintje met speeltuin, waar de huisraad deze ochtend naast de containers ligt. In Ons Koekoeksnest ontmoette Saliha tot haar vreugde Maryam met wie ze niet alleen in het Arabisch kon praten, maar die ook bereid was te helpen met alle ingewikkelde papieren die ze kreeg. Nu zit ze met haar man op de skaileren bank in hun sobere benedenwoning, terwijl Maryam voor hen met de Belastingdienst belt. Ze moeten een fors bedrag kinderopvangtoeslag terugbetalen en het termijnbedrag is te hoog. Ze leven met hun vier kinderen van een bijstandsuitkering. Maryam belt om te vragen of het bedrag omlaag kan. Ze zet de speaker van haar telefoon aan. De man van de Belastingdienst is aardig, maar kan haar niet helpen. Er moet een formulier worden gedownload, ingevuld en opgestuurd. ‘Dat doen we morgen’, besluit Maryam die soepel schakelt tussen Nederlands met de man van de Belastingdienst en Arabisch tegen Saliha en Abdul. Of het stel slachtoffer is van het toeslagenschandaal, weet ze niet, maar dat de terugvordering onterecht is, weet ze wel. ‘En ik ga voor hen vechten.’ Armoede Zoals Saliha en Abdul zijn er veel mensen in de Vogelbuurt. Een buurt die landelijke bekendheid kreeg door de HUMAN-documentaireserie Schuldig, over hoe gewone mensen verstrikt raakten in almaar oplopende schulden. Ondanks dat het charmante wijkje met honderd jaar oude arbeiderswoningen de laatste jaren flink is opgeknapt, is het een van de armste buurten van Nederland, met veel verborgen leed achter de bordeauxrood geverfde voor-

‘Ze moeten leren om het zelf te regelen’ deuren van de kleine beneden- en bovenwoningen: sociaal isolement, eenzaamheid, huiselijk geweld. Veel van de problemen van de vrouwen komen voort uit of hebben te maken met armoede, weet Maryam, die zelf ook rond moet zien te komen van een bijstandsuitkering. ‘Chronisch geldgebrek en schulden geven veel stress en schaamte, en dat leidt weer tot verder isolement.’ Ze is een van de weinigen die achter voordeuren komt die voor anderen gesloten blijven: die van arme, geïsoleerd levende migrantengezinnen. En dat is niet alleen omdat ze Arabisch spreekt, maar vooral omdat ze altijd klaarstaat.