Gezondere producten: vrijblijvende zelfregulering is voorbij
- PDF / 75,178 Bytes
- 2 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 65 Downloads / 130 Views
Correspondentieadres Philip den Ouden, Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI), Den Haag, e-mail: [email protected]
Gezondere producten: vrijblijvende zelfregulering is voorbij Bart Combe´e 1
Dat consumptie van minder zout, verzadigd vet en vrije suikers om gezondheidsredenen nodig is, behoeft geen betoog meer. Consumenten hebben alleen amper keuzevrijheid, doordat vrijwel alle sectoren en producenten, veel zout, verzadigd vet en suiker in producten verwerken. Juist ook in hele alledaagse levensmiddelen. De technologische mogelijkheden om reductie van zout, verzadigd vet en suiker en zout in be- en verwerkte levensmiddelen te realiseren, zijn er. Aan de consument ligt het ook niet, die accepteert het best, zo blijkt uit onderzoek e´n uit de praktijk. Toch hebben de meeste bedrijven kennelijk nog steeds koudwatervrees. Het Akkoord Verbetering Productsamenstelling is daarom van essentieel belang. Het is alleen nog de vraag of dit niet to´ch weer een te vrijblijvend akkoord is. Reductie van overtollig zout, suiker en verzadigd vet in producten houdt de gemoederen in voedingsmiddelenland al jaren bezig. Zelfregulering is het toverwoord, waarmee positieve ontwikkelingen jarenlang zijn getraineerd. De industrie, vooral bij monde van de FNLI en het CBL, heeft lange tijd met vage plannen en beloftes weten te voorkomen dat er daadwerkelijk bindende afspraken werden gemaakt die aantoonbaar tot resultaat leiden. Sinds de Consumentenbond het onderwerp zoutreductie in 2007 groots op de kaart zette met het symposium ‘Opzouten!’ zijn er vele taskforces, netwerken, praatgroepen en convenanten door de sector aangekondigd. Deze initiatieven lijken zich vooral bezig te hebben gehouden met het verzinnen van smoezen waarom ‘herformulering’ (een nogal vreemde term voor iets dat niet meer betekent dan minder overtollig zout, verzadigd vet en suiker in producten stoppen), zo moeilijk te realiseren zou zijn.
Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald Rond 2012 kwam er een kentering. Monitoring van de voortgang door zowel de Consumentenbond als de Nederlandse Voedselen Warenautoriteit (NVWA ) liet keer op keer zien dat er vrijwel niets van de beloftes van de sectoren terecht kwam. In de Tweede Kamer klonk steeds meer gemopper over de gebrekkige voortgang en minister Schippers besloot uiteindelijk dat het zo echt niet langer meer kon. De levensmiddelensector liep hierdoor imagoschade op en het geduld in politiek Den Haag was op. Begin 2014 is door het ministerie van VWS met de levensmiddelenbranche het Akkoord Verbetering Productsamenstel1
Consumentenbond, Den Haag
ling gesloten. Het Akkoord is zeker een verbetering ten opzichte van de vrijblijvende zelfregulering van voorheen. De overheid heeft zich mede verantwoordelijk gemaakt, met een ambitieus einddoel voor 2020. De instelling van de Wetenschappelijke Advies Commissie (WAC) is een goede zet. De WAC blijkt in staat de plannen van de verschillende sectoren kritisch te beschouwen. Eindelijk worden de juiste vragen gesteld en de juiste kritische kanttekeningen geplaat
Data Loading...
