Indirecte cantilever adhesiefbrug
- PDF / 798,249 Bytes
- 7 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 89 Downloads / 175 Views
Indirecte cantilever adhesiefbrug Cantilever adhesiefbruggen kunnen een alternatief zijn bij solitaire tandvervanging. Met name in boven- en onderfront kan de implantoloog niet altijd goed uit de voeten. In het bovenfront niet omdat implanteren in de esthetische zone niet altijd tot een bevredigend resultaat leidt en in het onderfront niet vanwege een vaak erg smalle processus alveolaris. door dr. Anne van Dalen
N
A AGENESIEËN VAN DE VERSTANDSKIEZEN KOMT agenesie van de laterale bovenincisief het vaakst voor. Bij het ontbreken van een laterale incisief in het bovenfront passeren alle behandelopties de revue. Die opties kunnen zijn: niets doen, orthodontie, een partiële of een frameprothese, een brugconstructie op gekroonde pijlers, een adhesiefbrug of een implantaat. Voor het onderfront gelden dezelfde restauratieve opties. Is de keuze op een adhesiefbrug gevallen, dan volgt de keuze van het materiaal. Ook hier een aantal opties: metaalbasis, glasvezelversterkt composiet of volkeramisch. Van de eerste twee opties is uitgebreide ‘clinical evidence’ beschikbaar. De laatste optie, hoewel al behoorlijk vaak en met wisselend succes in de praktijk toegepast, stoelt niet op gedegen klinisch onderzoek. In de literatuur zijn hierover wel ‘case reports’ beschikbaar. Is het materiaal gekozen, dan is de volgende keus fixed-fixed of cantilever. Uit het proefschrift van de auteur van dit artikel blijkt dat in een gebogen deel van de tandboog – lees: bovenen onderfront – toepassing van een cantilever adhesiefbrug de voorkeur geniet. In deze aflevering worden twee casussen behandeld, één in het bovenfront en één in het onderfront.
Casuïstiek (1) Casus 1 is in 2007 uitgevoerd en betreft een overigens gezonde 68-jarige man bij wie de 12 verloren is gegaan. Hij liep al enige tijd zo rond, maar was aan behandeling nog niet toegekomen. In deze situatie is gekozen voor een glasvezelversterkte indirecte adhesiefbrug. Deze is vervaardigd van Estenia, een laboratoriumcomposiet van Kuraray (Japan), versterkt
4
TANDARTSPRAKTIJK | JULI 2012
Dr. A. van Dalen studeerde tandheelkunde in Utrecht (19641970). Vanaf 1971 heeft hij een praktijk te Nijmegen gevoerd naast een parttime baan aan de Nijmeegse tandheelkundefaculteit. Vanaf 1980 is hij enkele jaren werkzaam geweest in Australië. Na terugkeer in Nederland van 1984 tot eind 2005 praktijk te Arnhem. Sinds oktober 2001 is hij werkzaam op de afdeling Materiaalkunde van ACTA waar hij onderzoek deed naar de oorzaken van falen en succes van cantilever adhesiefbruggen, leidend tot zijn proefschrift ‘Two-unit adhesive cantilevers supported’ in december 2006. Hij is thans als tandarts-medewerker werkzaam op de afdelingen Materiaalkunde en Orale Diagnostiek van ACTA.
met EG-fibers, van dezelfde fabrikant. In het verleden is vaak in vergelijkbare situaties een CoCr-legering toegepast, maar het grauw doorschemerende metaal beantwoordt niet aan de esthetische verlangens van de patiënt. Verder blijkt uit de literatuur dat voor een metalen adhesiefbrug een retentieve preparatie vereist is om ‘debondi
Data Loading...
