Vrij gingivatransplantaat voor restauratief herstel
- PDF / 920,262 Bytes
- 5 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 114 Downloads / 153 Views
Vrij gingivatransplantaat voor restauratief herstel In het CEPCD*-opleidingsprogramma van de Oisterwijkkliniek ligt de nadruk op multidisciplinaire gebitsrehabilitatie. Alle aspecten van tandheelkundig herstel komen hierbij aan de orde. Het doel van de behandelingen is een zo optimaal en stabiel mogelijk eindresultaat te bereiken en te handhaven. Dit artikel beschrijft een casus waarbij te dien einde een vrij gingivatransplantaat is toegepast. door Mieke van Hout en Jan van Hoeve
E
en van de voorwaarden waaraan restauratief herstel moet voldoen, is het realiseren van een stabiele parodontale situatie met daarbij optimale omstandigheden voor de plaquebestrijding door de patiënt. Dit geldt niet alleen voor de natuurlijke gebitselementen maar ook en vooral voor eventuele implantaten. Bij de vervaardiging van kronen zien we bij voorkeur vaste (aangehechte) gekeratiniseerde gingiva rond de elementen in plaats van bewegelijke mucosa, terwijl dit bij implantaten min of meer een ‘must’ is. Hoewel de breedte van de zone van aangehechte gingiva bij een goede mondhygiëne niet bepalend is voor het handhaven van parodontale gezondheid, kunnen gerestaureerde elementen, zeker bij een dunne gingiva, gevoelig zijn voor het ontstaan van recessies. In gevallen waarbij restauratieranden subgingivaal gelegd worden en bij elementen die orthodontisch verplaatst zullen worden, is een zone van aangehechte gingiva gewenst om het ontstaan van recessies te voorkomen. Daarnaast kan door het ontbreken van zo’n zone de omslagplooi zo ondiep zijn dat een goede plaquebestrijding erdoor bemoeilijkt wordt. Uit onderzoek is gebleken dat hoe meer gekeratiniseerde gingiva rond een implantaat aanwezig is, hoe minder alveolair botverlies optreedt en hoe gezonder de omringende weefsels blijven. Daarnaast is de aanwezigheid van aangehechte gingiva rond implantaten van groot esthetisch belang. Als er geen of weinig aangehechte gingiva aanwezig is kunnen we dit oplossen door het verbreden van de zone van aangehechte gingiva door middel van een vrij gingivatransplantaat.
Mieke van Hout is tandarts/algemeen practicus, praktijkhoudend in Dessel (B) en deelnemer aan het CECPD-programma. Jan van Hoeve heeft jarenlang praktijk uitgeoefend met de nadruk op parodontologie. Sinds 1998 publiceert hij regelmatig in TP. Onder auspiciën van de Nederlandse Vereniging voor Parodontologie is in 2008 een selectie van zijn publicaties gebundeld in het boek ‘Parodontologie in de Praktijk’.
Nadat een traject van initiële restauratieve en parodontale behandeling, gevolgd door orthodontie en orthognathe chirurgie succesvol is voltooid, gaan we in het CEPCD-programma verder met het prothetisch herstel. Bij de patiënt hebben we in het tweede kwadrant twee implantaatgedragen kronen geïndiceerd plus zowel in het derde als in het vierde kwadrant een driedelige brug (afbeelding 1a-c). In regio 25-26 mesiobuccaal van de pijlerelementen 36 en 46 en ter hoogte van de ponticplaatsen is er te weinig aangehechte gingiva. Zoals besproken hebben we liever vaste gingiva dan de veel bewegeli
Data Loading...
