Wonen met zorg Geld is niet het punt

  • PDF / 362,981 Bytes
  • 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 26 Downloads / 201 Views

DOWNLOAD

REPORT


Zorgvisie  oktober 2020

VA S T G O E D

OUDERENZORG STEVENT AF OP WOONCATASTROFE

Wonen met zorg

GELD PUNT is niet het

zeker. Er is weinig risico. En dan moet je weten dat de grootste groep ouderen noch armlastig noch welgesteld is. Zij hebben behoefte aan woonzorg in de middencategorie, met huren tussen 730 en 1100 euro per maand, in gemengde buurten en met gemeenschappelijke ruimtes. Dergelijke voorzieningen worden niet of nauwelijks gebouwd, ook niet door beleggers. Het loopt vaak spaak op de overheid die enerzijds grond uitgeeft voor de hoofdprijs en tegelijk verantwoordelijk is voor een woonvisie die ouderen perspectief biedt. Dat werkt niet. Banken kunnen dit niet oplossen, behalve door voortdurend op dit probleem te wijzen.’

Beleggen valt niet mee

De vraag naar woonzorgvormen voor ouderen explodeert en het aanbod blijft sterk achter. Dus staan banken, beleggers en in beperktere mate ook woningbouwcorporaties klaar om te investeren. Geld is er genoeg. Toch blijft een versnelling uit. tekst Jan Kloeze foto’s Pluisproducties

‘DE VERGOEDING VOOR KAPITAALLASTEN, MET ANDERE WOORDEN DE NORMATIEVE HUISVESTINGSCOMPONENT VAN ZORGZWAARTEPAKKET-4 bedraagt ongeveer 930 euro per maand’, zegt Jan Willem Spijkman. Hij is sector banker Public Sector and Healthcare bij ING. ‘Wanneer bestuurders de huisvestingsvergoeding uitgeven aan personeel of bedden, bouwen ze geen reserves op en lijden ze feitelijk verlies op de zorgcomponent. Daarom vragen we altijd om een in ‘zorg’ en ‘vastgoed’ uitgesplitst exploitatieoverzicht voordat we een lening verstrekken. Want kost de nieuwbouw bijvoorbeeld 25 miljoen euro en wil men 16 lenen, dan is dat prima. Geen punt. Mits men de huisvestingsgelden voldoende heeft gespaard en de ontbrekende miljoenen zelf kan investeren.’

Weinig risico Bankier Spijkman weet dat de intramurale ouderenzorg vanuit investeringsoogpunt een stabiele sector is. ‘Als een ouderenzorginstelling naast intramurale zorg óók woningen buiten de instelling wil bouwen en verhuren, pakken we dat gewoon mee’, vertelt Spijkman. ‘De huurinkomsten zijn zo goed als

Institutionele beleggers lopen hier inderdaad tegenaan. Het Achmea Dutch Health Care Property Fund van Syntrus Achmea heeft al zo’n 500 miljoen euro in 32 objecten belegd en wil op korte termijn groeien naar 800 miljoen euro. Anjelica Cicilia, hoofd conceptontwikkeling bij Syntrus Achmea: ‘Wij zoeken voortdurend naar meer beleggingsmogelijkheden in de ouderenzorg.’ Maar het valt niet mee om die 300 miljoen euro ‘weg te zetten’. Haar collega Joost de Baaij is manager research en heeft vooral de zorg als aandachtsgebied. Hij analyseert de markt, adviseert klanten en onderzoekt prospects. De Baaij: ‘Hoewel de vraag naar meer woonzorgvormen voor ouderen explodeert en beleggers tegenwoordig in vergelijking met een jaar of tien geleden bereid zijn om steeds hogere prijzen te betalen, wordt het desondanks moeilijker om goede vastgoedobjecten in de ouderenzorg aan te kopen of te laten ontwikkelen.’ Cicilia en De Baaij determineren daarvoor meerdere oorzaken. Allereerst