Arbeidsparticipatie van kwetsbare groepen: droom of daadwerkelijk te realiseren?
- PDF / 98,384 Bytes
- 2 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 77 Downloads / 156 Views
aan verandering in depressie. Dit suggereert circulariteit in herstelprocessen. Bij de tekstanalyses bleek ondermeer dat jongeren die bij de start minder
woorden gebruiken om hun probleem te omschrijven, minder therapietrouw zijn. Om jongeren met depressieklachten tijdig effectieve hulp te bieden, wordt aanbevolen om eerstelijns professionals
te ondersteunen bij het signaleren van beginnende depressieklachten en anonieme onlinehulp zoals GOJD een structurele plek te geven in de gezondheidszorg.
Sym p o s i u m v e r s l a g
Arbeidsparticipatie van kwetsbare groepen: droom of daadwerkelijk te realiseren? Tess Tournier 1
Eind maart vond in Tilburg de Tranzo zorgsalon ’De participatiewet: arbeidsparticipatie, droom of daadwerkelijk te realiseren?!’ plaats. Met de Participatiewet, die op 1 januari 2015 in werking treedt, worden de Wet Werk en Bijstand, de WSW en de Wajong samengevoegd en onder verantwoordelijkheid van de gemeenten gebracht. Gemeenten, werkgevers, werknemers en het rijk hebben een belangrijke rol in deze decentralisatie en wetswijziging om zoveel mogelijk mensen aan een baan te helpen. Centraal in de zorgsalon stond wat ervoor nodig is om de participatiewet echt te laten werken zodat er een omvorming van verzorgingsstaat naar participatiesamenleving plaatsvindt. Drs. Joke Ellenkamp (directeur Pameijer) gaf in haar voorwoord een korte introductie over het onderwerp en benadrukte het belang van een goede implementatie van deze wet. Prof. dr. Frans Nijhuis (bijzonder hoogleraar Universiteit Maastricht), Bert van Boggelen (kwartiermaker De Normaalste Zaak) en Lenneke Elfers en Clarissa Silva (ervaringsdeskundigen, Pameijer) verwoorden hun visie over dit onderwerp.
1
Tranzo, Tilburg University, Tilburg
Wet e n s c h a p p e l i j k perspectief
P e r s p e c t i e f va n u i t d e praktijk
Prof. dr. Frans Nijhuis stelt dat er momenteel nog onvoldoende van een inclusieve arbeidsorganisatie kan worden gesproken. De arbeidsmarkt past niet goed bij de huidige samenleving. In de loop der jaren is de nadruk steeds meer komen te liggen op de ontwikkeling van werknemers, waardoor er in de onderste laag van de arbeidsmarkt minder banen bleven bestaan. Veel eenvoudigere functies zijn verdwenen en er zijn voornamelijk complexe functies over gebleven. Het is daarom nu een taak voor bedrijven om bestaande functies binnen hun organisatie te analyseren en aan te passen voor kwetsbare werknemers (functiecreatie). Dit kan op twee manieren, namelijk via ‘job carving’ en ‘job crafting’. Middels job carving wordt het takenpakket in bestaande functies aangepast. Op deze manier kunnen gemakkelijkere taken samengevoegd worden tot een nieuwe functie. Zo kan een duurdere werknemer meer toekomen aan zijn kerntaken terwijl de werknemer met een beperking een eigen volwaardige functie binnen het bedrijf krijgt. De tweede manier is ‘job crafting’: door aanpassingen in het werk wordt beter aan de behoeftes van mensen met een beperking voldaan. Nijhuis stelt dat bedrijven hierbij ondersteund moeten worden om het voor werkgever en
Data Loading...
