Het Protaper NiTi-systeem

  • PDF / 516,519 Bytes
  • 5 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 15 Downloads / 185 Views

DOWNLOAD

REPORT


Het Protaper NiTi-systeem Er zijn veel roterende NiTi-vijlsystemen op de markt en het worden er in rap tempo meer. Om de zoveel tijd lezen we in de vakbladen over een nieuw, revolutionair vijlontwerp dat de eigenschappen van alle vorige systemen zou doen verbleken. Toch willen wij hier, louter uit persoonlijk enthousiasme, een lans breken voor het Protapersysteem. Het werd 13 jaar geleden geïntroduceerd en blijft voorlopig nog het meest gebruikte ter wereld. Geestelijk vaders van het systeem zijn met name de endodontisten Clifford J.Ruddle, Pierre Machtou en John West. Zij zijn destijds geïnspireerd door de ideeën en concepten van prof. dr. Herbert Schilder, hoofd van de afdeling Endodontie van de Universiteit van Boston. door Rik van Mill en Eva Tromp

O

m de logica achter de geometrie van de Protapervijlen te begrijpen, moeten we terug naar de basis en wel naar de anatomie van de elementen en de zienswijze van Schilder op de endodontische behandeling daarvan. We moeten daarbij wel bedenken dat Schilder de beschikking had over een beperkt arsenaal aan instrumenten. Er waren K-vijlen op de markt, GG’s, oftewel Gates Glidden Drills, en dat was het wel zo ongeveer. De manier waarop je met deze instrumenten conform Schilders eisen toch een goede endodontische behandeling kon uitvoeren, werd door Clifford Ruddle in 1990, toen ik voor het eerst bij hem kwam, nog precies als volgt onderwezen. We leerden hoe we met de dunnere vijlen 10 en 15 zonder kracht het kanaal een aantal millimeters konden verwijden –

H.J. van Mill is tandarts (Utrecht, 1982) en voert een groepspraktijk in Amstelveen. Van Mill geeft in Nederland endocursussen aan algemeen practici. Eva Tromp is tandarts (Amsterdam, 2008) en is werkzaam in de praktijk van Rik van Mill, met wie zij de cursus endodontie geeft.

door Ruddle als pre-enlargement aangeduid. Hierna konden dikkere vijlen ingebracht worden (weliswaar minder ver in het kanaal) om ruimte te maken voor GG’s. Gates Glidden Drills gebruikten we (en gebruiken we nog steeds) om de kanalen zo te bewerken dat we een straight line access kunnen maken naar de diepere delen van de kanalen. Zo konden we vervolgens onbelemmerd een vijl introduceren in de laatste paar millimeters van de kanalen. Hoe Schilder zijn concepten kon ontwikkelen, daarop gaan we in dit artikel wat dieper in.

Walter Hess

1

Afb. 1 In 1917 verscheen de baanbrekende studie van Walter Hess in Duitsland. In 1925 volgde de Engelstalige editie.

In het interbellum, de periode tussen de twee Wereldoorlogen, werden grote ontdekkingen gedaan op allerlei gebieden, ook op het gebied van de menselijke anatomie. Het falen van veel methodes om gebitselementen te behouden nadat de pulpa necrotisch was geworden, was voor de Duitse arts en tandarts Walter Hess mede aanleiding om gründlich onderzoek te doen naar de anatomie van de gebitselementen van de mens. In 1917 publiceerde hij zijn bevindingen in het boek ‘Zur Anatomie der Wurzelkanäle des menschlichen Gebisses mit Berücksichtigung der feineren Verzweigungen am Foramen apicale’ (afbeelding