NIET NORMAAL!
- PDF / 213,738 Bytes
- 1 Pages / 609.449 x 807.874 pts Page_size
- 106 Downloads / 201 Views
DUTCH PHOTO AGENCY
Niets is normaal, of is juist alles normaal? In de huisartsenpraktijk vragen patiënten mij met grote regelmaat of ze wel ‘normaal’ zijn. Ik reageer dan altijd met de tekst van Simon Carmiggelt, die in zijn ’Kronkels’ eens schreef ‘Ooit een normaal mens ontmoet? En… beviel ’t?’ De wens normaal te zijn of normaal gevonden te worden is groot. Ik vind normale mensen (of mensen die pretenderen normaal te zijn) een beetje eng en observeer ze argwanend. Tom, een jongeman van 21 vertelt mij dat hij nogal losbandig is en vindt dat dat hij normaal moet doen. Ik vraag hem wat ‘normaal’ dan is. Hij vindt dat hij zijn verantwoordelijkheid moet pakken: ‘Ik moet veel leren, doorleren, diploma’s halen en een goede baan vinden, en kan dus zeker niet lanterfanten!’ Liefst wil hij al deze dingen tegelijk en het liefst ook zonder falen. Nee, dat zeg ik verkeerd, hij mag vooral niet falen! Ik kan nu op verschillende manieren reageren. Ik kan beginnen over zijn drugsgebruik (hij blowt graag zo nu en dan een jointje met vrienden) of over zijn alcoholgebruik, dat soms in het weekend op zondag zorgt voor hoofdpijn. Ik heb helemaal geen zin om zijn (normale?) ontwikkeling te dramatiseren en besluit wat kritische vragen te
Hoe is het nu met al die ‘gekke mensen’ op mijn spreekuur?
NIET NORMAAL! AUTEUR SASKIA SIELIAS poh-ggz en praktijkmanager huisartsenpraktijk
stellen. Heeft succesvol zijn haast? Wanneer is hij succesvol genoeg? Wat doen zijn vrienden dan allemaal voor verantwoordelijke, verstandige dingen? Uiteindelijk komt hij tot de conclusie dat hij best normaal is, dat wil zeggen: hij doet zeer leeftijdadequate dingen. ‘Ga en geniet’, is het devies, en pas op jezelf. Mijn collega’s vragen wel eens hoe het is nu is met al die ‘gekke mensen’ die op mijn spreekuur komen. Grappig, ze vinden zichzelf kennelijk minder gek. Ik zie bij hen ook allerlei ‘afwijkingen’ en prijs mij gelukkig: mijn collega’s zijn niet normaal! Als manager pas ik wel eens psychologische trucs toe om collega’s en praktijkmedewerkers de juiste kant op te bewegen. Dan ben ik lekker manipulatief, wat je zou kunnen duiden als pathologisch gedrag. Wat drama hier en wat afhankelijkheid daar en ik ben een borderliner in wording die haar zin doordraaft, de psychiatrisering is geboren. Moet iedereen met ADHD of ADD aan de methylfenidaat om normaal te kunnen functioneren? Medicaliseren heeft niet mijn voorkeur. Soms helpt het, maar ik denk dat het vaak niet de enige oplossing is om weer ‘normaal’ te worden of te doen. Graag sluit ik af met een quote van iemand die mij dierbaar is: ‘Zodra het zo is, is het zo en daarom wil ik dat het zo is.’ Lekker autistisch en bijzonder normaal!
Data Loading...
