onwerkbaar maar niet onbruikbaar
- PDF / 218,320 Bytes
- 3 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 94 Downloads / 159 Views
ONVREDE OVER WVGGZ
ONWERKBAAR MAAR NIET ONBRUIKBAAR De Wet verplichte ggz, inmiddels een half jaar in werking, is een bureaucratische ramp, vinden psychiaters. Er is een kans dat ze de wet niet gaan naleven. MIND vindt dat de wet, waaraan tien jaar is geschreven, niet zo snel afgeschreven kan worden.
tekst Sterre ten Houte de Lange beeld Kerrick/Getty Images/ iStock
DE WET VERPLICHTE GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG (WVGGZ) HEEFT VERMINDERING VAN DWANG ALS DOEL. De invoering ervan zou een verbetering moeten zijn op haar voorganger, de Wet Bopz. Maar al voor de inwerkingtreding trokken psychiaters aan de bel. ‘Het eerste concept van de Wvggz was veelbelovend: het zou een behandelwet worden, waar de Wet Bopz vooral een opnamewet was’, vertelt Elnathan Prinsen, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). Maar door de moord op Els Borst en de maatschappelijke discussie over verwarde personen die daarop volgde, is het concept volledig aangepast tot een veelkoppig, bureaucratisch monster. Prinsen noemt voorbeelden van omslach-
Zorgvisie oktober 2020
tige handelingen waartoe psychiaters nu verplicht zijn. Als de gemeente onderzoekt of iemand verplicht onder behandeling moet, krijgt de patiënt bijvoorbeeld de gelegenheid om een eigen behandelplan te schrijven. ‘Op zich een goed idee’, zegt Prinsen. ‘Maar dat aanbod staat verstopt in een pak papier van 23 pagina’s vol juridische taal. Slechts 1 à 2 procent van de patiënten doet überhaupt een poging om een eigen behandelplan te schrijven.’ Een ander bezwaar van de psychiaters is het papierwerk dat gemeente, Openbaar Ministerie, psychiater, rechtbank én patiënt te verwerken krijgen. ‘Sommige formulieren moeten gedurende een traject drie keer naar de patiënt gestuurd worden.’
Aan de wet houden De NVvP-voorzitter waarschuwt dat er een risico is dat psychiaters zich niet aan de wet gaan houden. ‘Dat is enerzijds niet wenselijk, omdat daarbij de kans bestaat dat een individuele psychiater voor het hekje komt te staan, anderzijds lijkt het wel de enige manier om de zorg voor ernstig psychiatrische patiënten weer werkbaar te maken.’
W E T G E V I N G
is dan ook zorgelijk. Psychiaters die te veel werk hebben, raken overspannen. En een overspannen psychiater kan niet de beste zorg geven aan de cliënt. En we willen allemaal de beste zorg voor de cliënt.’ Ze ziet wel ruimte voor verbetering, maar wil, anders dan de psychiaters, niet op stel en sprong de wet veranderen. ‘We weten bijvoorbeeld nog niet wat cliënten en naasten van deze wet vinden’, zegt ze. ‘De meeste cliënten die dit jaar een maatregel opgelegd kregen, zijn nu nog niet uit hun crisis. Omdat ze nog niet in staat zijn geweest om erop te reageren, weten wij niet wat zij van de nieuwe wet vinden.’ MIND haalt momenteel ervaringen en reacties op bij haar leden.
Reparatiewet Wettelijke ongehoorzaamheid heeft overigens niet de voorkeur van de psychiaters, tenzij het gedoogd wordt door de overheid. Bovendien gaat de voorkeur uit naar een collectieve actie boven eigengereide acties van afzonderlijke
Data Loading...
