Een dubbel verlies
- PDF / 501,030 Bytes
- 1 Pages / 595 x 842 pts (A4) Page_size
- 92 Downloads / 169 Views
Afbeelding 5. Na het dichttrekken van de ruimte wordt de 36 geligeerd naar het botschroefje om te voorkomen dat de ruimte tijdens het oprichten van de 36 en 37 weer opengaat.
Conclusie Door het toepassen van skeletale verankering (botschroefjes) tijdens een orthodontische behandeling kan bij een patiënt met ontbrekende gebitselementen prothetische vervanging van de ontbrekende elementen in veel gevallen voorkomen worden. Hiervoor dient een patiënt in het algemeen verwezen te worden naar een orthodontist, die in samenwerking met een MKA-specialist kan zorgen voor een optimaal eindresultaat. Voor verdere informatie en meer voorbeelden: E-mail: [email protected] en de website: www.herobreuning.com
Een dubbel verlies De oudere plattelandspraktijken onder ons kennen dit nog wel; het speelt nog in de ‘ziekenfondstijd’: om de acht jaar mocht men zich een nieuwe volledige prothese laten aanmeten. Voor de 80-jarige mijnheer en mevrouw De Boer waren die acht jaar weer om, dus togen ze hand in hand naar hun tandarts voor de ‘nieuwe tanden’. Drie weken later waren de gebitjes klaar, werden geplaatst en werd er afgesproken dat ze terug zouden komen als er nog drukplaatsjes waren. Maar we weten hoe dat gaat. Hoe ouder mensen zijn, hoe moeilijker ze veranderingen (en dan ook nog met pijn) kunnen accepteren. Dus al na een paar dagen belandden de nieuwe tanden van allebei in de bovenste la van het dressoir en werden de oude protheses weer ingedaan en verder (af)gedragen. Een halfjaar later wordt mijnheer De Boer ziek, ernstig ziek en komt te overlijden. Maar vindt mevrouw De Boer: ‘Mijn man moet er wel een beetje netjes bij liggen.’ Dus de nieuwe prothese dan toch maar. Zo gezegd, zo gedaan. Een greep in de la, de prothese vakkundig geplaatst (bij de tandarts ging het wat makkelijker, maar dit waren ook geen ideale omstandigheden) en mijnheer De Boer lag er om zo te zeggen inderdaad mooi bij. Na verloop van tijd, het verdriet is een beetje gesleten, vindt mevrouw De Boer dat ze toch maar eens wat dingen moet gaan ondernemen, en dat ze er eens uit moet. Bij mensen op bezoek, naar de kaartclub en ze vindt dat, nu er toch zoveel veranderingen zijn, ze ook maar eens aan haar nieuwe prothese die al bijna een jaar in de la ligt, moet gaan wennen... Ze doet weer een greep in de bovenste la van het dressoir. Daar ligt nog één nieuwe prothese. Hoe ze ook probeert, dit gebit past werkelijk van geen kanten! Al heel snel komt mevrouw De Boer tot de ontdekking dat er een verschrikkelijke vergissing gemaakt is: haar nieuwe gebitje is mee de kist ingegaan. Een dubbel verlies.
Data Loading...
