Verward, verdoofd en verslaafd
- PDF / 134,543 Bytes
- 11 Pages / 476.22 x 685.984 pts Page_size
- 46 Downloads / 173 Views
Dirk J. Korf en Ton Nabben *
De Nederlandse politie wordt op verschillende manieren geconfronteerd met problematisch GHB-gebruik. Gebruikers gaan vaak ‘out’ (raken in coma) en kunnen daarna verward en agressief zijn. Effecten van gebruik, ‘craving’ en onthoudingsverschijnselen kunnen gepaard gaan met huiselijk geweld. Rijden onder invloed van GHB leidt tot ernstige (fatale) verkeersongevallen. De problematiek is ongelijk verspreid over het land. In dit artikel wordt een beeld geschetst van de meest voorkomende typen problematische GHB-gebruikers met wie de Nederlandse politie te maken krijgt (klassieke verslaafden, straatjongeren, uitgaanders en thuisgebruikers). Aan GHB gerelateerde criminaliteit speelt wel een rol, maar de problematiek ligt toch vooral op het terrein van openbare orde en gezondheid. Een specifiek probleem vormt het al dan niet insluiten van aan GHB verslaafde arrestanten. Dit artikel bespreekt hoe de politie met deze problemen omgaat en hoe het gesteld is met de samenwerking met de verslavingszorg. Inleiding Het afgelopen decennium heeft GHB zich steeds meer verspreid van grootstedelijke gebieden, waar GHB zowel tijdens het uitgaan als thuis gebruikt wordt, naar het platteland, waar het gebruik voornamelijk buiten het uitgaansleven plaatsvindt (Doekhie, Nabben & Korf, 2010; Hammink & Schrijvers, 2013). Vooral in de beginjaren kleefde
* Prof. dr. D.J. Korf is hoogleraar criminologie bij het Bonger Instituut voor Criminologie van de Universiteit van Amsterdam. E-mail: [email protected]. Dr. T. Nabben is onderzoeker bij het Bonger Instituut voor Criminologie van de Universiteit van Amsterdam.
46
Verslaving, nr. 3 / 2014
aan GHB het imago van ‘rapedrug’.1 Al vrij snel kwam ‘out’ gaan (in coma raken) als typisch risico van GHB-gebruik op de voorgrond te staan (Korf e.a., 2002). Gaandeweg zijn daar andere problemen bijgekomen, zowel op het terrein van gezondheid (verslaving) als van openbare orde en criminaliteit. Ook als het niet gaat om strafbare gedragingen, wordt de politie vaak ingeschakeld. Die is 24 uur per dag beschikbaar en vaak als eerste ter plaatse. Dat geldt ook bij problemen met GHB-gebruik(ers). In het voorjaar en de zomer van 2012 deden we onderzoek naar aard en omvang van problematisch GHB-gebruik waarmee de Nederlandse politie geconfronteerd wordt (Korf, Nabben & Pronk, 2012). Het onderzoek bestond voornamelijk uit semigestructureerde interviews met 49 professionals (45 politie, 3 verslavingszorg/GGD en 1 jongerenwerk), verspreid over alle (toen nog bestaande) 25 politieregio’s. In de interviews werden vragen gesteld over aantallen, typen en profiel van problematische GHB-gebruikers die in aanraking komen de politie, de aard van de GHB-problematiek waarmee de politie te maken krijgt, en overleg en samenwerking met andere instellingen (met name de zorgsector). Voor dit artikel putten we hoofdzakelijk uit dit onderzoek. Eerst onderscheiden we vier typen problematische GHB-gebruikers met wie de Nederlandse politie het meest te maken krijgt. Daarbij gaan we ook in op de geografische s
Data Loading...
