'DAKLOZENOPVANG KAN OOK GEWOON EEN FEESTJE ZIJN'
- PDF / 1,123,647 Bytes
- 3 Pages / 566.929 x 765.354 pts Page_size
- 96 Downloads / 241 Views
‘DAKLOZENOPVANG KAN OOK GEWOON EEN FEESTJE ZIJN’ tekst TEA KEIJL, illustratie GIJS KAST
------- Een horecaondernemer en een zorgbestuurder.
Sandra Chedi en Clemens Blaas bewijzen dat die ongebruikelijke combinatie uitstekend samen kan gaan. Sterker nog: ‘Het is altijd een feestje.’ Ze kennen elkaar al vijftien jaar. Het was kort na de moord op Theo van Gogh eind 2004. De toenmalige Amsterdamse burgemeester Job Cohen stelde denktanks sociale cohesie in. Hij nodigde allerlei partijen uit die iets voor elkaar zouden kunnen krijgen. Clemens was de voorzitter van de denktank in Slotervaart. Daar ontmoette hij Sandra. Wanneer sloeg de vonk tussen jullie over? Clemens: ‘We hadden meteen een klik. We delen het gevoel dat we tot echte resultaten willen komen. We wilden eigenlijk geen denktank zijn, maar een doetank. En we delen het idee dat het goed is om groepen mensen die van nature niet zo snel met elkaar te maken hebben, juist wel met elkaar in contact te brengen. In ons geval waren dat kwetsbare mensen en de horeca.’ Hoe kreeg jullie Doetank vorm? Clemens: ‘In die tijd waren we vanuit HVO-Querido (een zorgorganisatie die opvang, woonbegeleiding en dagactiviteiten biedt aan mensen die het (tijdelijk) niet op eigen kracht redden, red.) al bezig met een vorm van opvang specifiek voor mensen die vanwege financiële problemen hun huis waren kwijtgeraakt. Daar is geen permanente begeleiding nodig. Sandra stelde kamers van haar budgethotel ter beschikking en
54
zo ontstond Opvanghotel Ruysdael. Wij verzorgen de ambulante begeleiding, Sandra en haar mensen doen de hotelmatige kant, inclusief het inchecken en de handdoeken en zo.’ Sandra: ‘In de horeca zijn we gewend om service te verlenen. Hospitality. In mijn reguliere budgethotel Amstel Botel was ik altijd al gewend aan mensen met heel diverse achtergronden. Bij Ruysdael checken we onze gasten op dezelfde manier in, we heten ze welkom met handdoeken en badslippers. Waarom zouden we mensen die opvang nodig hebben ineens anders behandelen?’ Wat is het effect op de mensen die jullie opvangen? Clemens: ‘Doordat ze gewone hotelgasten zijn, komen ze niet in een uitzonderingspositie. Dat helpt om te voorkomen dat mensen hun zelfrespect verliezen. Zelfstigma als “ik kan helemaal niks, ik heb er een potje van gemaakt”, is de dood in de pot. Dat proberen we te voorkomen. Het gaat dus niet alleen om de materiële hulp, maar vooral over de bejegening, betrokkenheid tonen.’ Sandra: ‘Het werkt de-escalerend. Gastvrijheid helpt bij het normaliseren. Mensen in de dagbesteding denken zelf vaak dat dat het eindstation is. Sinds vijf jaar run ik ook het WOW-hostel en daar kunnen ze in echte banen werken, gewoon een reguliere opleiding volgen, die we in samenwerking met het ROC aanbieden. Daardoor hervinden ze het geloof in de eigen ontwikkeling.’
‘We wilden geen denktank zijn, maar een doetank’
>
© Gijs Kast
Sandra Chedi (links) en Clemens Blaas Zorg+Welzijn #6 december 2020
55
Sandra Chedi is horecaondernemer in Amsterdam. Ze is eigenaar van het Botel en initiator van het WOW-hostel
Data Loading...
