Interpositie van dermis graft bij de behandeling van distale tibiofibulaire synostose
- PDF / 770,182 Bytes
- 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 14 Downloads / 214 Views
Interpositie van dermis graft bij de behandeling van distale tibiofibulaire synostose M.T. Letsch 1 A. Besselaar 2 H.L. de Boer 3 M.M. Hoogbergen 3
Samenvatting Een distale tibiofibulaire synostose kan optreden na een operatieve behandeling of traumatisch letsel ter plaatse van het distale tibiofibulaire gewricht. Er bestaat onvoldoende consensus over de meest optimale behandeling en recidivering is een regelmatig optredende
Inleiding De syndesmose van het distale tibiofibulaire gewricht is de verbinding tussen het convexe oppervlak van de distale fibula en het concave oppervlak van de distale tibia. Het is een complexe structuur die bestaat uit het ligamentum tibiofibulare anterius, het ligamentum tibiofibulare posterius, het membrana interossea cruris en het ligamentum transversum posterius. De distale tibia en fibula vormen de enkelvork die de talus omvat; de syndesmose zorgt voor stabilisatie. Het is een elastische structuur, die bij volledige plantaire flexie naar volledige dorsale flexie van de enkel maximaal 1 mm verbreedt.1 Syndesmoseletsels variëren van geïsoleerde tot gecombineerde rupturen van de betrokken ligamenten. Ossificatie van de syndesmose, ook wel synostose genoemd, kan optreden na een operatieve behandeling of traumatisch letsel ter plaatse van het distale tibiofibulaire gewricht. De kans hierop neemt toe naarmate het trauma met meer energie gepaard gaat.2 In de literatuur is een distale tibiofibulaire synostose slechts sporadisch beschreven. Er bestaat geen consensus over de optimale behandeling en persisterende klachten treden regelmatig op als complicatie. In dit artikel beschrijven wij drie casus waarbij een 1
arts-assistent plastische chirurgie, afdeling Plastische chirurgie
2
orthopedisch chirurg, afdeling Orthopedie
3
plastisch chirurg, afdeling Plastische chirurgie Alle auteurs zijn verbonden aan het Catharina Ziekenhuis, Eindhoven
128
complicatie. In dit artikel beschrijven wij drie casus met een distale tibiofibulaire synostose door verschillende oorzaken, waarbij resectie van de synostose plaatsvond. Toepassing van een dermisgraft uit de lies ter interpositie laat goede resultaten zien in het voorkomen van een recidief.
interpositie van een full-thickness dermis graft vanuit de lies is gebruikt ter voorkoming van een recidief synostose. Casus Patiënt A, een 11-jarige jongen, werd op de polikliniek Orthopedie gezien in verband met een lichte valgusdeformiteit van de rechterenkel met opvallende hypomobiliteit van de fibula bij bewegen in het bovenste spronggewricht. Zijn voorgeschiedenis vermeldt een open crurisfractuur rechts op basis van een hoogenergetisch trauma. Het letsel betrof een graad 2-gecompliceerde, gedislokeerde Salter-Harris type 2-epifysiolyse van de distale tibia. De fibula vertoonde een oblique fractuur (AO Pediatric Long Bone Classificatie: 43E/2.1). Middels open repositie en fixatie met twee K-draden door de mediale malleolus werd een goede stand verkregen. De verdere revalidatie verliep ongecompliceerd en zonder restverschijnselen. Tijdens het poliklinische controlebezo
Data Loading...
