Belangenafweging en gezondheid, het valt niet mee!
- PDF / 128,853 Bytes
- 2 Pages / 595 x 842 pts (A4) Page_size
- 95 Downloads / 195 Views
Tijdschr gezondheidswet (2018) 96:50–51 https://doi.org/10.1007/s12508-018-0112-7
Belangenafweging en gezondheid, het valt niet mee! Sandra Borremans
Published online: 9 March 2018 © Bohn Stafleu van Loghum is een imprint van Springer Media B.V., onderdeel van Springer Nature 2018
De toekomst van de dierhouderij is onderwerp van het maatschappelijk debat. Er zijn veel vragen over de relatie tussen gezondheid en welzijn van mens, dier en dierhouderij, de omvang van een bedrijf en de duurzaamheid van de sector. Voor het antwoord op deze vragen kijken zowel burgers als ondernemers naar de gemeente. De gemeente, die zichzelf in het verleden de rol van scheidsrechter had toebedeeld, heeft het antwoord niet (meer) klaarliggen.
Wetgeving is niet toereikend Bij het bepalen van het perspectief van de intensieve dierhouderij baseren we onze keuzen als gemeente op wetgeving op het gebied van milieu en planologie. Wetgeving vanuit het Rijk of de provincie, die na een zorgvuldig proces tot stand is gekomen en ongewenste ontwikkelingen tegen moet gaan. In de praktijk blijkt dat deze wetgeving gewenste ontwikkelingen tegenhoudt. Het proces van het opstellen van nieuwe regels wordt ingehaald door dat van innovaties in de praktijk. We zoeken naarstig naar een werkwijze waarbij de wetgeving helpt het buitengebied versneld in balans te brengen.
Onrust door onduidelijkheid Gezondheid in relatie tot veehouderij is een vraagstuk waar veel onduidelijkheid over is. Het is een gevoelig onderwerp waarbij iedere ‘misschien’ en ‘het zou kunnen dat er een relatie is tussen . . . ’ voor onrust zorgt. Terecht, want jezelf of je kinderen bewust risico laten lopen wil je niet. Als gemeente kom je bij een initiaS. Borremans () Gemeente Reusel-De Mierden, Reusel-De Mierden, Nederland [email protected]
50
Belangenafweging en gezondheid, het valt niet mee!
tief van een dierhouderij in een spagaat, zeker wanneer het een innovatief concept is. Want wie heeft er gelijk? De boer die via generieke (verouderde?) wetgeving aantoont dat zijn plan mogelijk is? Of omwonenden die op grond van verdeeld wetenschappelijk onderzoek aantonen dat gezondheidsrisico’s niet uitgesloten kunnen worden? Volksgezondheid wordt niet afdoende in de milieuwetgeving behandeld. Als je als gemeente de zorgen van bewoners wilt meewegen, bereik je dat niet door alle milieuregels goed toe te passen. Het is onmogelijk de keuze ‘welk belang prevaleert’ alleen bij de gemeenteraad neer te leggen.
Samen Doen In de gemeente Reusel-De Mierden zetten we daarom in op een proces van ‘Samen Doen’. Hiervoor hebben we huis-aan-huis de beleving van de intensieve dierhouderij onderzocht (51 % respons). En we brengen voor- en tegenstanders bij elkaar, mixen deze met wetenschappers en adviseurs en proberen zo tot een breed gedragen voorstel te komen. Op het niveau van een visie of beleid lukt dat. Dan kun je met elkaar het plaatje van de toekomst bepalen op basis van een consensus van belangen. We zijn trots op deze aanpak. Deze leidt er nu toe dat we een structuurvisie gaan voo
Data Loading...
