Wij zijn ordehandhavers. En dat helpt ons niet
- PDF / 273,205 Bytes
- 1 Pages / 605.302 x 807.07 pts Page_size
- 57 Downloads / 159 Views
COLUMN HUGO
Wij zijn ordehandhavers. En dat helpt ons niet
H
oe worden wij een rebelse beroepsgroep? Lastige vraag, maar niets doen is geen optie. De zorgsector is kwetsbaar. Wij, verpleegkundigen, zijn kwetsbaar. Als we braaf doen wat a we altijd doen, verandert er niks. Sterker nog dan wordt alles waar we ons druk nog, over maken alleen maar erger. Vo Volgens CNO Bianca Buurman verkew in een vicieuze cirkel. We hebben ren we het zo druk dat we niet toekomen aan onze eigen ontwikkeling. Met een volle afdelin en een krappe bezetting is er heledeling maa geen tijd voor scholing en reflectie, maal laat staan voor het meebesturen van het ziek ziekenhuis. Met als gevolg dat ons gevoel van onmacht groeit. We doen zo hard ons best om de boel draaiende te houden en wat krijgen we ervoor terug? D Daar houdt het slechte nieuws niet op: doo vergrijzing stijgt het aantal patiënten door k de komende jaren explosief. Het is de bedoel dat we al deze mensen helpen met doeling steed minder collega’s. Dat gaat natuursteeds lijk niet lukken. Althans, niet op een comforta fortabele manier voor patiënten en verplee pleegkundigen. Meer werkdruk, slechtere zorg dat lijkt de toekomst. zorg, H Het is dus tijd om in opstand te komen. n De normale, vanzelfsprekende gang van zake moeten we doorbreken. Maar wie is zaken v de vijand? De bestuurder? De arts? De zorg zorgverzekeraar? Nee. De grootste vijand van de verpleegkundige beroepsgroep zijn z wij zelf. W We zorgen graag voor zieke mensen, maa diep vanbinnen zijn we eigenlijk maar hand handhavers van de orde. Wij bewaken de stru structuren van het ziekenhuis en dragen er zorg voor dat alles bij het oude blijft. Hoe
meer structuur, hoe beter. We zeggen dat dit goed is voor de patiënt, maar stiekem worden we daar vooral zelf heel gelukkig van. Onze grootste angst is immers dat de boel uit hand loopt. Mevrouw Jansen wil uitslapen. Maar straks wil iedereen uitslapen en dan loopt de organisatie spaak. Alles wat de normale gang van zaken in de weg staat, hoe klein ook, daar zijn we allergisch voor. Weet je wat we ook heel erg vinden? Conflict. Daarom komen artsen vrijwel overal mee weg. Ze mogen ons in gebiedende wijs toespreken, beleid afspreken waar we niet achter staan of ons zelfs uitschelden. We laten het rustig over ons heen komen. Want conflict is nog veel erger. Dat raakt aan de orde. Wij kennen onze plek en zullen verpleegkundigen die hun plek niet kennen vriendelijk terugfluiten. Rust en regelmaat boven alles. Zijn we zo braaf geboren? Sommigen misschien. Maar we hebben ons deze waarden vooral eigen gemaakt tijdens scholing, stages en eerste banen. De rebellen stopten met de opleiding of leerden langzaam maar zeker af rebels te zijn. Een onvoldoende tussenwaardering hier en een feedbackgesprekje daar doen wonderen in het temmen van de geest. En nu zitten we met de gebakken peren. Want als de verpleegkundige beroepsgroep iets kan gebruiken is dat een rebelse houding. Dus ga eens bij jezelf te rade. Wie was je voordat je verpleegkundige werd? Is het nog mogelijk de rebel in j
Data Loading...
