De invloed van de scantechniek op de zoolvorm

  • PDF / 1,061,421 Bytes
  • 4 Pages / 595 x 842 pts (A4) Page_size
  • 95 Downloads / 216 Views

DOWNLOAD

REPORT


Podosophia (2020) 28:85–88 https://doi.org/10.1007/s12481-020-00281-3

De invloed van de scantechniek op de zoolvorm Ingrid T. J. A. Janssen

Published online: 21 August 2020 © Bohn Stafleu van Loghum is een imprint van Springer Media B.V., onderdeel van Springer Nature 2020

Samenvatting Met de komst van de CADCAM-systemen voor het ontwikkelen van podotherapeutische zolen, verschuift de ontwikkeling van podotherapeutische zolen op basis van een 2D-afdruk naar een ontwikkeling op basis van een 3D-scan. Een 3D-scan scan vormt steeds vaker de ‘basis’ van de zool. Er zijn verschillende methoden om zo’n 3D-scan te maken, en die methode bepaalt mede de uitkomst. In dit artikel besteden we aandacht aan de verschillende methoden voor het maken van een 3D-scan en per methode worden de voor- en nadelen besproken. Trefwoorden 3D-scan

Inleiding Tijdens de opleiding Podotherapie lag de afgelopen jaren de nadruk op het handmatig leren vervaardigen van zolen volgens de Lavigne-methode. Daarbij wordt een 2D-afdruk gebruikt. De laatste jaren worden steeds meer zolen digitaal vervaardigd, via een CADCAM-systeem. Dat kan op basis van een 2Dscan, de zogezegde digitalisering van de bestaande methode, maar vaak ook op basis van een 3D-scan van de voeten. Met name de overgang naar het ontwikkelen van een podotherapeutische zool op basis van een 3D-scan vraagt, enerzijds, om een andere manier van kijken naar het ontwikkelen van de zool, er komt een factor ‘hoogte’ bij in de input, en anderzijds dien je er verzekerd van te zijn dat deze input, de scan dus, goed is. Zoals de Engelsen zeggen garbage in, garbage out, oftewel als je input niet oké is, dan zal het eindresultaat ook niet goed zijn.

I. T. J. A. Janssen, BHS () Profysic sportpodotherapie, Eindhoven, Nederland [email protected]

De manier waarop de 3D-scan gemaakt wordt, heeft een grote invloed op de vorm van de afdruk van de voet, en daarmee op de vorm van de uiteindelijke zool. In fig. 1 is het resultaat van een zool te zien, die gemaakt is op basis van twee verschillende scans van dezelfde voet. Het is duidelijk dat de verschillen groot zijn. Er is hierbij geen goed of slecht; het is aan de behandelaar om te bepalen welke 3D-scan gewenst is op welk moment en/of bij welke toepassing. In dit artikel wordt ingegaan op de verschillende mogelijkheden die je hebt bij het maken van een scan van de voet en de voor- en nadelen hiervan. Vanuit deze (basis)mogelijkheden kunnen er variaties gemaakt worden indien deze gewenst zijn bij een specifieke casus.

Scanapparaten Er zijn meerdere apparaten voor het maken van een 3D-scan van de voet. Zo kan er een glasplaatscanner worden gebruikt, een gelscanner of een iPad-scanner, maar er zijn meer soorten scanners. Dit artikel gaat met name in op de glasplaatscanner, omdat deze het meest gebruikt wordt in het werkveld. Van de andere scanapparaten zullen niet alle in dit artikel genoemde mogelijkheden in de praktijk toegepast kunnen worden.

3D scan met glasplaatscanner Een glasplaatscanner (fig. 2) kan op meerdere manieren worden gebruikt. Je