De schaarste te lijf
- PDF / 906,795 Bytes
- 8 Pages / 566.929 x 765.354 pts Page_size
- 51 Downloads / 140 Views
Schaarste De diepte
De schaarste te lijf Terwijl de gevreesde tweede golf al onder ons is en de overheid de ene na de andere maatregel afkondigt, dient zich de vraag aan wanneer een samenleving – en daarbinnen het zorgstelsel – eigenlijk pandemiebestendig is. Een verkenning. Tekst Pierre de Winter Illustraties Sue Cowell
Skipr | nummer 04 | herfst 2020 | 27
S
Stel: we leven in 2035. Aan de andere kant van de wereld zaait een tot dan toe onbekend virus dood en verderf en virologen weten: het is slechts een kwestie van tijd voor dat virus zijn weg naar Nederland gevonden heeft. Enkele jaren eerder is een revolutionaire digitale infrastructuur van de grond gekomen waarmee iedereen in een handomdraai gratis een persoonlijke test kan doen. Elke Nederlander is namelijk in het bezit van een apparaatje dat binnen enkele minuten in staat is om elk virus te herkennen. Dat wil zeggen: als het geladen is met een minicartridge voorzien van persoonlijk lichaamsmateriaal (speeksel, zweet, snot; afhankelijk van waarnaar gezocht wordt) en verbonden is met een applicatie op de smartphone. De applicatie maakt een up to date wereldwijde database met alle bekende virussen beschikbaar en is in staat om virusmateriaal razendsnel te koppelen aan het virus dat het betreft. Bij alarm volgt een oproep tot quarantaine. Er wordt niet bijgehouden of de betreffende persoon zich daar aan houdt (privacy). De nabijheid van andere mensen wordt wel in kaart gebracht; zij ontvangen als ze te lang te dichtbij zijn geweest op hun beurt via hun smartphone een waarschuwing. Het virus kost enkele honderden levens. De economie draait gewoon door en Nederland is in staat om mensen
28 | Skipr | nummer 04 | herfst 2020
naar de ergste brandhaarden in de wereld te sturen om daar hulp te verlenen. Na een half jaar is de alarmsituatie voorbij.
BOTTLENECK Bovenstaand scenario – dat er gezien de huidige stand van de technologie niet eens als science fiction uitziet - is de natte droom van elke viroloog, GGD-directeur en minister van VWS. Het maakt zelfs een vaccin overbodig. Maar het is een scenario voor de toekomst. Helaas. Voorlopig zijn we voor de bestrijding van corona afhankelijk van vooral lowtech-oplossingen als afstand houden, handen wassen en mondmaskers. Zaken waar bij de vorige wereldwijde pandemie, de Spaanse griep honderd jaar geleden, ook al mee gewerkt werd. We hebben een test (PCR) die weliswaar betrouwbaar maar zeer bewerkelijk is. We hebben een app-in-proeftijd, CoronaMelder, die een belangrijke rol kan spelen in het traceren van virusuitbraken. Maar die app is voor z’n effectiviteit afhankelijk van de testcapaciteit en dat is een probleem. Juist de mogelijkheid om te testen of iemand drager is van het virus, is in deze fase van de pandemie de grootste flessenhals in onze pogingen om corona eronder te krijgen. Per oktober moet de capaciteit 50.000 tests per dag zijn. En er zijn zelfs plannen voor het opzetten van een grootschalig nationaal testlab. Maar voor dat er is, zijn we weer een paar maanden verder. Het aantal besmettingen loopt int
Data Loading...
