Doet minimal brain dysfunction zijn herintrede in de DSM-5 als neurobiologische ontwikkelingsstoornis?
- PDF / 144,009 Bytes
- 3 Pages / 439.37 x 666.142 pts Page_size
- 101 Downloads / 192 Views
Doet minimal brain dysfunction zijn herintrede in de DSM-5 als neurobiologische ontwikkelingsstoornis? N.N.J. Rommelse
‘ADHD [aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit] is een gedragsmatig concept dat verwijst naar een aantal gedragskenmerken en leermoeilijkheden welke geacht worden het resultaat te zijn van een neuro(bio)logische dysfunctie, bij intellectueel normaal begaafde kinderen. Dit neurologisch dysfunctioneren wordt in allerhande hersenstructuren zoals cortex, prefrontale kwab, limbisch systeem, hippocampus, formatio reticularis gesitueerd. Door andere auteurs wordt een traagheid in de ontwikkeling en rijping van het centrale zenuwstelsel verondersteld, aangezien vaak niet duidelijk is welke factor het cerebraal dysfunctioneren zou hebben veroorzaakt [. . . ] ADHD-kinderen blijken dus naar etiologie een heterogene groep te vormen. De verscheidenheid aan potentiële oorzaken welke in de literatuur vermeld worden, laat de mogelijkheid van een multi-causale bepaaldheid van het ADHD-syndroom open. [. . . ] Ter aanvulling van de opvoedkundige behandeling wordt momenteel veel aandacht besteed aan de mogelijkheid om ADHD-kinderen met psychofarmaca te behandelen. [. . . ] Het is verder aannemelijk dat ADHD-kinderen gedurende het verdere leven over minder goede aanpassingsmechanismen zullen beschikken, hetgeen een optimale sociale integratie uiteraard niet ten goede komt. Het is niet onwaarschijnlijk dat sommige ADHD-kinderen verhoogd vatbaar zijn voor een variëteit aan psychiatrische afwijkingen in de volwassenheid’. Deze nagenoeg letterlijk geciteerde tekstfragmenten zijn afkomstig uit Kind en Adolescent, jaargang 2 (Denollet 1981). De oplettende lezer van nu zal denken: ‘Toen bestond de classificatie ADHD nog niet.’ Dat klopt, ADHD als classificatie vindt zijn oorsprong in de gereviseerde derde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-III-R) van de American Psychiatric Association, met de voorloper attention deficit disorder/aandachtstekortstoornis (ADD) met of zonder hyperactiviteit in de DSM-III (1980). Het artikel betrof dan ook niet kinderen met ADHD maar met ‘minimal brain dysfunction’ (overigens eerder, in
Prof. dr. N.N.J. Rommelse () Karakter kinder en jeugdpsychiatrie, Radboudumc (afdeling psychiatrie), Nijmegen, Nederland e-mail: [email protected]
402
Kind Adolesc (2020) 41:402–404, https://doi.org/10.1007/s12453-020-00253-5 © Bohn Stafleu van Loghum is een imprint van Springer Media B.V., onderdeel van Springer Nature 2020 Published online: 19 October 2020
Kind Adolesc (2020) 41:402–404
403
1968 in de DSM-II, ook ‘minimal brain disorder’ (MBD) genoemd). De extreem grote gelijkenis in gedragsmatige typering, beloop, impact op relaties en zelfbeeld, en behandelmogelijkheden tussen beide aandoeningen is al vele malen beschreven (zie bijvoorbeeld voor een zeer lezenswaardig overzicht Bakker 2014). Eind jaren tachtig van de vorige eeuw werd de term MBD internationaal en met name in Nederland nauwelijks nog gebruikt (alhoewel er nog steeds recent
Data Loading...
