Een nieuw geluid in de publieke gezondheid

  • PDF / 91,165 Bytes
  • 2 Pages / 595 x 842 pts (A4) Page_size
  • 93 Downloads / 189 Views

DOWNLOAD

REPORT


Deze verandering vraagt een andere mindset bij alle medewerkers van GGD’en, namelijk één van samenwerking, flexibiliteit, kansen zien en pakken, proactief handelen, professionaliseren van vraag en aanbod, structureren en loslaten op het juiste moment.

Het bereiken van een verandering in mindset is iets wat ook de komende tijd veel aandacht vraagt. Want ook al blijft er een veelheid aan improvisatieruimte bestaan, uiteindelijk willen we wel dat de jazzband een samenhangend muziekspektakel produceert.

Tijdschr gezondheidswet (2017) 95:106–107 DOI 10.1007/s12508-017-0035-8

Een nieuw geluid in de publieke gezondheid Hans van Oers · Annemiek van Bolhuis

Published online: 19 April 2017 © Bohn Stafleu van Loghum 2017

Een gefragmenteerde kennisinfrastructuur publieke gezondheid De kennisinfrastructuur publieke gezondheid in Nederland is sterk gefragmenteerd. Enerzijds is die fragmentatie ‘horizontaal’, langs de inhoudelijke lijnen van de verschillende domeinen binnen de publieke gezondheid. Elk domein heeft zijn eigen landelijk kenniscentrum. Binnen het RIVM zijn dat het Centrum Infectieziekten Bestrijding, Centrum Gezond Leven, Centrum Bevolkingsonderzoek en Centrum Gezondheid en Milieu. Daarbuiten zijn dat onder meer het Voedingscentrum, het Kenniscentrum Sport, het Trimbos-instituut, Rutgers, VeiligheidNL, Ivoren Kruis, het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid en Pharos. En dan zijn er partijen die wat meer aan de ‘randen’ van het publieke gezondheidsdomein staan, zoals het Nederlands Jeugdinstituut, Movisie en Vilans. Kennisuitwisseling en samenwerking tussen die kennispartijen zijn niet vanzelfsprekend, maar gebeuren gelukkig steeds meer, zoals in het kader van programma’s als de ‘Gezonde School’. Anderzijds is die fragmentatie in de kennisinfrastructuur ‘verticaal’ van aard, langs de lijnen van het nationale en lokale openbaar bestuur. Vaak zijn naast de landelijke kennispartijen ook op lokaal niveau kennispartijen actief. De GGD’en en de Academische Werkplaatsen Publieke Gezondheid zijn hiervan goede voorbeelden. Dat ‘lokale’ en ‘nationale’ zijn ook niet H. van Oers () · A. van Bolhuis RIVM Bilthoven, Bilthoven, Nederland [email protected]

106

Op weg naar een sterke informatiepositie

altijd voldoende met elkaar verbonden. Men weet elkaar niet altijd goed te vinden, waardoor kansen worden gemist en relevante kennis onbenut blijft.

Het fanfareorkest van de publieke gezondheid is waardevol . . . Lange tijd was de publieke gezondheid te beschouwen als een fanfareorkest. De tambour-maître kiest de muziek en slaat de maat, de rest loopt daar als vanzelfsprekend in optocht achteraan en voert de muziek uit. Daar is niks mis mee, in elk geval als het gaat om zaken waar het strikt causale model in hoge mate geldig is. Dan is het verstandig dat er wetgeving is, dat er protocollen en standaarden zijn die landelijk zijn vastgelegd en gebaseerd zijn op de best beschikbare evidence, en dat lokale partijen zich met hart en ziel op de uitvoering en implementatie daarvan richten. Daar hebben we in de afgelopen decennia gr