Afwezige pulsaties aan de pols na een supracondylaire humerusfractuur

  • PDF / 996,983 Bytes
  • 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
  • 53 Downloads / 175 Views

DOWNLOAD

REPORT


Afwezige pulsaties aan de pols na een supracondylaire humerusfractuur: wat te doen? L. Nijenbanning 1 J.J. Kootstra 2 M. El Moumni 3

Samenvatting In dit artikel wordt een casus beschreven waarbij er geen pulsaties in de arteria radialis en ulnaris zijn na een gedislokeerde supracondylaire humerusfractuur. Er bestaat nog geen consensus over het beleid bij deze zogenoemde pink pulseless hand. In dit artikel wordt duidelijk dat er in de literatuur wel degelijk handvatten

Inleiding Bij een gedislokeerde supracondylaire humerusfractuur zonder perifere pulsaties, maar met een goed doorbloede hand zonder tekenen van kritieke ischemie, bestaat geen consensus over het te voeren beleid. Naar aanleiding van een casus deden wij een analyse van de beschikbare literatuur en werd duidelijk dat er wel aanwijzingen zijn die het beleid richting kunnen geven. Casus Een gezonde jongen van 6 jaar oud werd op onze Spoedeisende Hulp (SEH) gezien met veel pijn in zijn linkerelleboog na een val uit een klimrek. Hij hield zijn arm antalgisch gestrekt. Ter hoogte van het ellebooggewricht waren een forse zwelling en een standsafwijking zichtbaar. De linkerhand was roze en warm en had een capillary refill van 2 seconden. Pulsaties in de arteria radialis en arteria ulnaris waren afwezig en duplexechografie liet in geen van beide vaten flow zien. Er was een perifere zuurstofsaturatie van 100%. Neurologisch waren er sensibele en motore afwijkingen in het gebied van de nervus radialis en nervus medianus. Bij verder lichamelijk onderzoek van de schouder en de pols werden geen afwijkingen gevonden. Op de röntgenfoto van de elleboog werd een supracondylaire

1

anios SEH, destijds coassistent SEH Universitair Medisch Centrum Groningen, Groningen

2

aios chirurgie, afdeling Traumachirurgie, Universitair Medisch Centrum Groningen, Groningen; Isala, Zwolle

3

traumachirurg, afdeling Traumachirurgie, Universitair Medisch Centrum Groningen, Groningen

52

zijn die richting aan dit beleid kunnen geven. Wanneer er na repositie en interne fixatie geen perifere pulsaties zijn, bevestigd met duplexechografie, is er vanuit de literatuur onderbouwing om over te gaan tot exploratie van de a. brachialis. De ingreep is zeer succesvol met goede resultaten op lange termijn, waarbij de patiënt zijn dominant aanvoerende arterie behoudt.

humerusfractuur gezien met dislocatie naar volair (fig. 1), die werd geclassificeerd als Gartland type III. Op de operatiekamer vond vervolgens operatieve stabilisatie van de fractuur plaats met behulp van gekruiste K-draadfixatie (fig. 2). Nadien was er een volledige uitval van de nervus ulnaris, een bekende complicatie van K-draadfixatie. Van de zenuw werd een operatieve exploratie verricht, waarbij de nervus ulnaris intact was en een hematoom werd ontlast. Per- en postoperatief bleven de pulsaties gedurende twee dagen afwezig, maar was de hand roze en warm met een adequate perifere saturatie van 100% en een capillary refill van minder dan 2 seconden. Er werd ten aanzien van de afwezige pulsaties een expectatief beleid gevolgd