Minimaal-invasieve technieken bij benigne prostaathyperplasie
- PDF / 337,268 Bytes
- 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 37 Downloads / 199 Views
Minimaal-invasieve technieken bij benigne prostaathyperplasie Xiaoye Zhu · Frank C. H. d’Ancona
Introductie De TURP (transurethrale resectie van de prostaat) is nog steeds de gouden standaard bij chirurgische desobstructie bij benigne prostaathyperplasie (BPH). Toch zijn er significante risico’s aan de operatie verbonden, zoals nabloeding, blaashalssclerose, urethrastrictuur en seksuele disfunctie, ondanks de intrede van bipolaire en vaporiserende technieken. Er zijn dan ook meerdere ontwikkelingen binnen de minimaal-invasieve urologie die zich richten op het verminderen van de kans op complicaties en seksuele bijwerkingen, maar die net zo effectief pogen te zijn als de TURP. Lasertechnieken die gebruikmaken van holmium, thulium en greenlight zijn langer bestaande alternatieven voor de TURP, waarvan met name de enucleatietechnieken veelbelovend zijn. Echter, door de beperkte beschikbaarheid, relatief lange leercurve en de soms tegenstrijdige resultaten die in de literatuur worden beschreven, hebben deze technieken de TURP nog niet verdrongen, iets wat wellicht nooit zal gebeuren. In dit artikel zullen we ons focussen op de minimaal-invasieve technieken die de revue passeerden op de EAU20 Virtual.
Minimaal-invasieve technieken Aquablation Aquablation is een concept dat bestaat uit echoplanning met nadien het robotgeassisteerd transurethraal ableren van de prostaat met een hogedruk waterstraal (fig. 1 [1]). In postersessie 3 werden de tweejaarsdata van de Waterjet Ablation Therapy for Endoscopic Resection of Prostate Tissue (WATER)-studie gepresenteerd (tab. 1) [2]. In deze multicenterstudie werden 181 patiënten met een prostaat tot 80 cc gerandomiseerd naar aquablation of TURP. Functionele uitkomsten (zoals de Internationale Prostaat Symptoom Score (IPSS), de maximale flow (Qmax) en het
dr. X. Zhu () . dr. F. C. H. d’Ancona afdeling Urologie, Radboudumc, Nijmegen, Nederland [email protected]
Figuur 1 Aquablation (https://www.procept-biorobotics.com/ aquabeam-surgical-robotic-system/#section-aquablation- procedure). Bron: [1]
residu na mictie) bleken tussen beide groepen vergelijkbaar. Aquablation ging gepaard met minder (seksuele) bijwerkingen. Het verschil in re-interventie ten gunste van TURP tussen beide groepen was echter niet statistisch-significant. In dezelfde postersessie werden de resultaten van de WATER II-studie gepresenteerd. In die studie waren 101 mannen geïncludeerd met een prostaat van 80–150 cc, waarvan 72% met een middenkwab. De IPSS daalde van 23 naar 5 en de Qmax verbeterde van 8,7 naar 16,6 ml/s. Na twee jaar vond bij 1% van de patiënten re-interventie plaats. De complicatiekans was laag, al was deze kans niet uitgesplitst naar event [3]. De meest gehoorde kritiek op aquablation behelst de relatief hoge kans op nabloeding (ca. 10%). In de eerdergenoemde WATER-studie werd hemostase bereikt door coagulatie of door een katheter in de urethra prostatica achter te laten. In de WATER II-studie werd een op tractie gebrachte katheter achtergelaten in de blaas of urethra prostatica, met
Data Loading...
