Roken vergroot de kans op arbeidsongeschiktheid bij bouwvakkers
- PDF / 47,495 Bytes
- 1 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 116 Downloads / 180 Views
Roken vergroot de kans op arbeidsongeschiktheid bij bouwvakkers Smoking habits and occupational disability: a cohor t study of 14 .483 c o ns t r u c t i o n wo r ke rs .
H. Claessen, V. Arndt, C. Drath, H. Brenner. Occup Environ Med 2010; 67: 84-90. Koppeling van gegevens van Duitse bouwvakkers, verkregen uit preventieve medische onderzoeken en uit registraties van arbeidsongeschiktheid en van sterfte, leidde al tot publicaties over de relatie tussen BMI en arbeidsongeschiktheid (zie referaat in TBV 2010; 18: 230-321) en tussen BMI en mortaliteit (zie ‘voor u gelezen’ in TBV 2008; 16: 259). Voor de publicatie waarin de relatie tussen roken en arbeidsongeschiktheid werd onderzocht, zijn de gegevens geanalyseerd van een cohort van 19.421 Duitse bouwvakkers die tussen 1986 en 1992 een PMO ondergingen. Van 14.483 van hen waren complete data beschikbaar met een gemiddelde follow-up van 10,8 jaar. De rookstatus (nooit gerookt, ex-roker, 5 categorieën rokers) werd bij het eerste preventieve medische onderzoek vastgelegd. Arbeidsongeschiktheid is tot 2001 gedefinieerd als verlies van verdienvermogen van ten minste 50%, vanaf 2001 als verlies van verdienvermogen van ten minste 25%. Het relatieve risico van de rookstatus op de kans op arbeidsongeschiktheid werd berekend met behulp van het Cox-regressiemodel. Er werden analyses uitgevoerd met correctie voor confounders als leeftijd, BMI, alcoholgebruik en beroep. Van de 14.483 mannen had 24% nooit gerookt, 18% was ex-roker, 21% was lichte roker (tot 19 sig/dag) en 37% was zware roker (20 sig/dag of meer). Er werden 2.643 gevallen van arbeidsongeschiktheid vastgesteld. Het risico op arbeidsongeschiktheid nam toe indien er meer werd gerookt tot een factor 2 (1,95, BI: 1,72-2,22) bij de zwaarste rokers. Deze toename van arbeidsongeschiktheid was sterker bij jonge rokers dan bij oudere rokers. Op basis van hun gegevens concluderen de auteurs dat een kwart van alle arbeidsongeschiktheid aan de factor roken kan worden toe-
492
geschreven. Alleen voor arbeidsongeschiktheid vanwege artrose/artritis werd geen relatie met roken gevonden. Voor arbeidsongeschiktheid vanwege rugklachten, hart- en vaatziekten, maligniteiten, mentale klachten, longaandoeningen en overige aandoeningen werd in alle gevallen een grotere kans gevonden, oplopend in de categorieën nooit-rokers, ex-rokers, lichte rokers en zware rokers. Voor zware rokers werden in vergelijking met niet-rokers de volgende toegenomen risico’s voor de verschillende diagnosecategorieën gevonden: rugklachten: 1,77; hart- en vaatziekten: 1,98; maligniteiten: 2,32; mentale klachten: 3,25; longaandoeningen: 3,26 en overige aandoeningen 1,67. Deze toenemende risico’s op arbeidsongeschiktheid werden ook gevonden bij subpopulaties die bij het eerste PMO al gezondheidsklachten hadden. De auteurs benadrukken het belang van stoppen met roken voor bouwvakkers die vaak ook aan stof worden blootgesteld waardoor de kans op luchtwegaandoeningen vergroot is. De kans op hart- en vaatziekten lijkt voor bouwvakkers die veel lichaamsbeweging hebben,
Data Loading...
