Een nieuwe instelling
- PDF / 107,496 Bytes
- 3 Pages / 439.37 x 666.142 pts Page_size
- 81 Downloads / 186 Views
Een nieuwe instelling Column Danielle Oprel
Maandagochtend. In zijn zonnige praktijkkamer zet Jeroen een stap naar achteren en inspecteert de nieuwe designluidsprekers op zijn antieke houten bureau – nog een erfstuk van zijn opa. Wat een verschil met zijn vorige werkplek, bij een grote GGZ-instelling. In zijn eerste psychotherapiekamer daar schiep hij met wat mosterdgele kussens en uitvergrote reisfoto’s een persoonlijke sfeer. Tot hij vanwege bezuinigingen zijn kamer moest delen met een jonge GZ-psychologe. Zij hield niet van mosterdgeel. Hoe dan ook: toen had Jeroen in elk geval nog een eigen werkkamer gehad. Een paar jaar later zou de instelling overgaan naar flexplekken. ’s Morgens inloggen in een kantoortuin, en voor de behandeluren via een onoverzichtelijk Excelbestand een kaal kamertje zien te reserveren. Hoe symbolisch, denkt Jeroen. Van kussens naar kantoortuin. En van persoonlijk contact, therapeutische relatie en ‘de patiënt centraal’ naar richtlijnen, zorgpaden en voorgekauwde modules. Het einde van de menselijke maat. Jeroen kijkt op zijn klokje. Nog vijf minuten voor de eerste afspraak. Met Aletta, die hij sinds een jaar ziet voor persoonsgerichte therapie. Een mooi proces, waarin de patiënte duidelijk inzicht opdoet. Diezelfde maandagochtend klapt Marloes in haar strak ingerichte praktijk haar laptop open. Ze logt in op haar e-health-portal en checkt haar agenda. In één oogopslag ziet ze welke berichten zijn binnengekomen en welke patiënten huiswerk deden dit weekend. Sinds ze een eigen praktijk heeft, maakt ze zelf behandelprogramma’s die bestaan uit korte evidence-based therapieprotocollen. Zo kan ze kosteneffectief meer patiënten behandelen. Waarom lukte dit niet in de GGZinstelling waar ze werkte? Marloes denkt terug aan haar tijd daar. Nog tijdens haar psychotherapieopleiding was ze gevraagd er een managementpositie te bekleden. In haar jeugdige overmoed zag ze dit als erkenning van haar talent, als een mooie kans om door te groeien. Hoe D. Oprel () Den Haag, Nederland e-mail: [email protected]
290
Tijdschr Psychother (2017) 43:290–292, DOI 10.1007/s12485-017-0199-3 © Stichting Tijdschrift voor Psychotherapie 2017 Published online: 19 June 2017
Tijdschr Psychother (2017) 43:290–292
291
anders bleek de praktijk. Bij elk maandelijks overleg met haar leidinggevenden kreeg ze nieuw beleid mee om op de afdeling uit te rollen; de rest van de maand deden haar bazen aan leading from behind ofwel, vrij vertaald: ‘Zoek het zelf maar uit.’ Marloes werkte de abstracte visie van de instelling uit tot concrete zorgpaden met modules voor de werkvloer, pakte de inefficiëntie van de oudere collegae op haar afdeling voortvarend aan en stortte zich op nieuwe ontwikkelingen zoals e-health. Na twee jaar in de wringer tussen werkvloer en hoger management was alle energie uit haar geperst. Marloes tikt op haar smartwatch. Nog vijf minuten voor de eerste afspraak: een behandelplanevaluatie met Bert, die twee modules bij haar volgde. Zijn ROMgegevens zien er goed uit. Psychotherapeutisch zijn Jeroen en Marloes te
Data Loading...