'Gebakken lucht' in wereld van dak- en thuislozen
- PDF / 177,613 Bytes
- 2 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 48 Downloads / 172 Views
Straatpastoraat
‘Gebakken lucht’ in wereld van dak- en thuislozen
D
e medewerkster van het crematorium kijkt mij van boven haar mondkapje vragend aan. We staan samen in de aula naast de kist van een overleden man die verbleef in de daklozenopvang. De kist is bezaaid met waxinelichtjes en allerlei persoonlijke spulletjes: een ingelijste foto, een trui, een pakje Gauloises, een blik bier, een crackpijp en een plastic tasje met onbekende inhoud. Het stilleven op de kist vormt een prachtig eerbetoon aan deze verslaafde man die zijn bijzondere en ruige leven te vroeg
binnen de christelijke kerken beschouwd als een kerntaak, evenals pastoraat – de ‘zielzorg’ of geestelijke hulp. Op het snijvlak van diaconaat en pastoraat bevindt zich het straatpastoraat, als de plek waar materiële hulp en immateriële ondersteuning bij elkaar komen. Het straatpastoraat, als onderdeel van Stem in de Stad, richt zich op pastorale zorg voor dak- en thuislozen in Haarlem. Dakloos – of ‘thuisloos’ als mensen wel ergens (begeleid) wonen –, het zijn labels die weinig zeggen. Zelf
Luisteren, troosten, opbeuren, of soms juist alleen maar een begroeting en een grapje
met name door te verwijzen waar en wanneer dat kan. Het gegeven dat straatpastoraat zich onderscheidt van de reguliere hulpverlening hangt samen met de aard van het contact, de onderlinge verhoudingen en de mate van bewegingsvrijheid. Allereerst is de straatpastor meer een ‘troostverlener’ dan een hulpverlener. Het contact ‘op straat’ komt vaak bij toeval tot stand en in alle gevallen op vrijwillige basis. Er is tussen partijen geen sprake van dossieropbouw, geen cliënt-begeleiderrelatie en geen financiële component. Daarmee ontstaat tevens een andere dynamiek in de onderlinge verhoudingen. De straatpastor is gesprekspartner, geen trajectbegeleider – en er is geen sprake van hiërarchie.
Bewegingsvrijheid moest loslaten. Een man ook met het gevoel voor humor dat ik vaker aantref bij mensen die we ‘dakloos’ of ‘thuisloos’ noemen: een amalgaam van genadeloze zelfspot, ontroerende eerlijkheid en een hartverwarmende, meestal kortdurende en bemoeizuchtige solidariteit met de mensheid in het algemeen.
Zielzorg Als er in Haarlem iemand in de daklozenwereld overlijdt, gaat een verzoek om de uitvaart te verzorgen vaak naar Stem in de Stad waar ik als straatpastor werkzaam ben. Stem in de Stad is een modern-oecumenisch diaconaal centrum, gevestigd in het hart van de stad. Modern-oecumenisch, als in: open en inclusief naar alle religies en wereldbeschouwingen. Diaconaal, vanuit de geschiedenis en geloofsopdracht van de christelijke kerken. Diaconaat – het bieden van praktische hulp aan wie dat nodig heeft – wordt
heb ik het liever over mensen ‘van de straat’. Het zijn ‘gewoon’ mensen, in al hun verscheidenheid, die een ongewoon leven leiden dat gekenmerkt wordt door een zekere rusteloosheid. Het verzorgen van uitvaarten voor mensen ‘van de straat’ is één aspect van het werk van het straatpastoraat. En hoe belangrijk ook, het is vaak het sluitstuk van een contact dat veel eerder begon.
Na
Data Loading...
