Sportletsels van de pols
- PDF / 145,857 Bytes
- 7 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 79 Downloads / 152 Views
Sportletsels van de pols Deel 2: overbelastingsletsels van de pols bij sporters. Diagnostiek en behandeling S.J. Ham 1
Samenvatting Polsafwijkingen als gevolg van overbelasting vormen een veelvoorkomend probleem bij sporters. De prevalentie is vooral hoog in sporten waarbij veelvuldige repetitieve krachten over de polsregio noodzakelijk zijn, zoals turnen, golf, handbal, volleybal, tennis en andere racketsporten. Bepaalde afwijkingen treden ook specifiek op bij sporters, zoals de groeischijfafwijkingen bij jonge turners en de wielrennerspols. Andere afwijkingen, zoals
Inleiding Veel polsklachten en afwijkingen bij atleten zijn een gevolg van overbelasting doordat bij het uitoefenen van de sport een steeds terugkerende polsactiviteit vereist is.1-3 Hierdoor is de prevalentie van polslaesies voor bepaalde sporten relatief hoog, zoals voor turnen, golf, tennis en andere racketsporten.4,5 Zo zou bijvoorbeeld 46-87% van alle turners wel eens een polsletsel hebben gehad of lijden aan chronische polspijn.6 Veel polsletsels, dikwijls in deze context aangeduid als blessures, zijn niet specifiek voor atleten. Ook nu bestaat er echter vaak de behoefte van de atleet en is er druk van buitenaf om de sportactiviteiten zo snel mogelijk te hervatten. In dit artikel gaan we in op de verschillende polskwetsuren die niet veroorzaakt worden door een eenmalig trauma en die frequent voorkomen bij sporters. Er zal worden aangegeven of een specifiek letsel of specifieke blessure bij een bepaalde sport vaker voorkomt. Indien mogelijk, zullen we trachten weer te geven of er specifieke omstandigheden of behandelingen zijn voor sporters. Impactiesyndromen Ulnocarpaal impactiesyndroom Bij een ulnocarpaal impactiesyndroom is er sprake van een relatief te lange ulna ter hoogte van het
1
orthopedisch chirurg, afdeling Orthopaedie, Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Amsterdam
Ned Tijdschr Traum 2012 - nr 4
de ziekte van De Quervain, zijn niet specifiek voor atleten, maar komen wel frequent bij hen voor. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de polsproblemen die veelvuldig optreden bij atleten en die een gevolg zijn van overbelasting of frequente microtraumata. Daarnaast wordt ingegaan op eventuele specifieke omstandigheden, de behandelingsmogelijkheden en het revalidatietraject zoals beschreven in de literatuur.
polsgewricht, de ulna-plus-variant. Dit kan een ontwikkelingsvariant zijn, een groeistoornis van de distale radius na een epifysairschijffractuur dan wel status na een distale radiusfractuur die met verkorting is genezen. Door de relatief lange ulna is er een aanzienlijke toename van de krachtgeleiding over het ulnocarpale gewricht, vooral bij het belasten van de pols in dorsaalextensie, ulnairdeviatie en -pronatie.7,8 Patiënten klagen over het algemeen over pijn aan de ulnaire zijde van de pols, vooral ter hoogte van het os lunatum en het os triquetrum, die toeneemt tijdens activiteiten. Geforceerde ulnairdeviatie verergert de pijn.4 Als gevolg van de impactie kunnen laesies van het TFCC (triangulaire fibrocartilaginaire compl
Data Loading...
