Ulceraties van de tong
- PDF / 766,712 Bytes
- 4 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 67 Downloads / 195 Views
PATIËNTEN
VERWIJZING NAAR KAAKCHIRURG IS GEÏNDICEERD
ULCERATIES VAN DE TONG Op de tong kunnen verschillende soorten ulceraties voorkomen, variërend van onschuldig tot levensbedreigend. Sommige ulceraties van de tong berusten op een onderliggend lijden, terwijl ook bepaalde medicijnen tot ulceraties op de tong kunnen leiden. Het is voor de tandarts en de mondhygiënist een uitdaging om bij ulceraties van het slijmvlies in het algemeen en bij die van de tong in het bijzonder, alert te zijn en niet te schromen om een patiënt voor advies naar de kaakchirurg te verwijzen. Alle redenen voor een nadere toelichting. door prof. dr. Isaäc van der Waal
B
ij enkelzijdige ulceraties van de tongranden zal doorgaans als eerste aan de mogelijkeid van een plaveiselcelcarcinoom moeten worden gedacht, eenvoudigweg vanuit het gegeven dat de tongrand een van de voorkeursplaatsen is van deze maligniteit. Meestal betreft het patiënten van middelbare en oudere leeftijd; vaak, maar niet altijd is sprake van een combinatie van fors roken en drinken.
1 Afb. 1 Plaveiselcelcarcinoom van de tongrand. Het klinische beeld is niet kenmerkend.
De anamnese kan een bestaansduuur van weken tot maanden aan het licht brengen. Klachten kunnen variëren van een geïrriteerd gevoel ter plaatse van het ulcus tot, misleidend, alleen maar oorpijn aan de betreffende zijde. Het klinische aspect van een kwaadaardig ulcus is niet echt kenmerkend (afbeelding 1). Met andere woorden: het al of niet scherp begrensd zijn, is geen betrouwbaar diagnostisch hulpmiddel. Dat geldt ook voor de aan- of afwezigheid van bij palpatie geconstateerde induratie. Weliswaar verhoogt de aanwezigheid van induratie de kans dat sprake is van kwaadaardigheid, maar geheel betrouwbaar is deze bevinding niet.
Prof. dr. I. van der Waal is als hoogleraar Orale Pathologie
verbonden aan VUmc en ACTA. Hij heeft speciale expertise op het gebied van mond- en kaakziekten, zowel klinisch als histopathologisch.
32
TANDARTSPRAKTIJK | JULI 2014
Aften hebben geen speciale voorkeur voor de tong, maar soms kan een grote, solitaire afte op de tongrand qua aspect niet zonder meer worden onderscheiden van een plaveiselcarcinoom (afbeelding 2). De anamnese geeft hier meestal uitsluitsel. Bij twijfel kan controle na twee weken plaatsvinden en, uiteraard, is er ook de mogelijkheid van een biopsie.
Afb. 2a-b Afteus ulcus, klinisch niet zonder meer te onderscheiden van een plaveiselcarcinoom (2a). Aspect na twee weken (2b).
2a
2b
3a
3b
4a
4b
Afb. 3a-b Ulcus van de tongrand, vrijwel zeker berustend op de scherpe randen van de gebitselementen (3a). Twee weken na extractie is vrijwel volledige genezing opgetreden (3b).
Afb. 4a-b Ulcus van de tongrand, verdacht voor maligniteit (4a). Het blijkt te gaan om een traumatisch eosinofiel granuloom. Na een biopt is binnen een week genezing opgetreden (4b).
Bij een klein ulcus wordt in eerste instantie vaak gedacht aan een dentogene oorzaak, zoals een scherpe rand van een gebitselement of een restauratie. Correctie van dergelijke oorzaken moet binnen enkel
Data Loading...
