Remise: succesvolle toeleiding van veelplegers naar zelfstandig wonen?

  • PDF / 139,496 Bytes
  • 14 Pages / 595 x 842 pts (A4) Page_size
  • 67 Downloads / 190 Views

DOWNLOAD

REPORT


Residentiƫle woonbegeleiding maakt onderdeel uit van het interventieaanbod voor justitiabelen met middelenafhankelijkheid. Deze vorm van zorg is vaak praktisch en laagdrempelig van aard. Evenals soortgelijke interventies voor veelplegers opereert het in een spanningsveld. Zo moet er bij de deelnemers tijdens de interventie een gedragsverandering plaatsvinden om het uiteindelijke doel te kunnen realiseren: het voorkomen van criminele recidive. De voorwaarden en regels die daarvoor gesteld moeten worden, kunnen echter leiden tot vroegtijdige uitval. Dit artikel gaat in op de verblijfsduur en uitstroom van Remise, een Haags woonbegeleidingsprogramma voor veelplegers met middelenafhankelijkheid. Inleiding Voor veelplegers met middelenafhankelijkheid bij wie periodes van detentie en leven op straat elkaar jarenlang afwisselen, is het moeilijk een leven zonder middelengebruik en criminaliteit op te bouwen. Detentie is in deze vaak niet toereikend om een einde te maken aan het patroon van middelengebruik, criminaliteit en dakloosheid. Omdat veelplegers lastig in zorg te krijgen en houden zijn, zijn er mogelijkheden ontwikkeld om dit via het strafrecht te doen. De maatregel Inrichting Stelselmatige Daders (ISD)1 biedt een mogelijkheid om veelplegers via het strafrecht in zorg te krijgen. Via deze maatregel kunnen veelplegers voor langere tijd (maximaal twee jaar) op een speciale afdeling in detentie geplaatst worden en kan hun daar een re-integratieprogramma aangeboden worden. Om in aanmerking te komen voor

* M.E. Geschiere, MSc, is onderzoeksmedewerker bij Palier Forensische en Intensieve Zorg te Den Haag. E-mail: [email protected]. Drs. B.P.M. Jansen is klinisch psycholoog en hoofd behandeling Triple Ex en Remise bij Palier Forensische en Intensieve Zorg te Den Haag. 1 Artikel 38m van het Wetboek van Strafrecht.

4

Verslaving, nr. 2 / 2011

de ISD-maatregel moet een verdachte een misdrijf hebben gepleegd waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan, moet hij in de vijf jaar hieraan voorafgaand minstens drie misdrijven hebben gepleegd waarvoor hij onherroepelijk tot een gevangenisstraf of maatregel is veroordeeld, en moet het waarschijnlijk zijn dat hij opnieuw een misdrijf zal plegen. Daarnaast moet de veiligheid van personen of goederen oplegging van de maatregel eisen. De ISD-maatregel vervangt de Strafrechtelijke Opvang Verslaafden (SOV) die dezelfde voorwaarden had, maar waarbij de doelgroep beperkt was tot mannelijke veelplegers met middelenafhankelijkheid zonder psychiatrische problematiek (Tollenaar e.a., 2007). De ISD-maatregel kent twee fasen. De eerste fase vindt plaats in detentie en bestaat uit een basisregime of een behandelprogramma. Wanneer de verdachte daarbij gemotiveerd is voor een dergelijk programma, kan hij doorstromen naar de extramurale fase. Deze vindt plaats buiten de gevangenis, bijvoorbeeld in een zorginstelling of verslavingskliniek (Biesma & Snippe, 2009). Remise is een voorbeeld van een programma waarbij veelplegers in het kader van de ISD-maatregel opgenomen kunnen worden. Remise ging