Samenwerking tussen GGZ en UWV gericht op re-integratie van mensen met een matige tot ernstige psychische stoornis
- PDF / 340,959 Bytes
- 6 Pages / 595.276 x 841.89 pts (A4) Page_size
- 97 Downloads / 169 Views
Samenwerking tussen GGZ en UWV gericht op re-integratie van mensen met een matige tot ernstige psychische stoornis Anj a Hol werd a , An d re a F o k k e n s , Ca ro l a E n gbers, Sa ndra Bro uw er
Samenvatting Alhoewel uit literatuur blijkt dat werk een therapeutisch effect kan hebben voor personen met psychische aandoeningen, is binnen deze groep sprake van hoge werkloosheid en stijgende arbeidsongeschiktheidsaanvragen. Ondersteuning door multidisciplinaire teams lijkt een positief effect te hebben op arbeidsparticipatie van deze groep. Deze studie heeft bestaande samenwerkingsinitiatieven tussen GGZ-instellingen en UWV-kantoren gericht op re-integratie van mensen met een matige tot ernstige psychische stoornis geïnventariseerd. Uit de studie bleek dat de meerderheid van zowel GGZ-respondenten als UWV-respondenten samenwerking belangrijk vindt. De samenwerking bleek echter veelal ad hoc plaats te vinden en nog niet structureel in de organisaties te zijn ingebed. Gebleken is dat structureel overleg, kennisuitwisseling en casuïstiekbespreking tussen professionals van GGZ en UWV een belangrijke factor is in het in stand houden van en inhoud geven aan de samenwerking. Het is van belang dat zowel GGZ- als UWV-professionals concrete handvatten aangereikt krijgen voor verdere samenwerking.
Psychiatrie, Werk, Samenwerking
Inleiding In dit artikel worden de resultaten beschreven van een onderzoek uitgevoerd door het Universitair Medisch Centrum Groningen naar de samenwerking tussen de GGZ en UWV gericht op re-integratie van mensen met een matige tot ernstige psychische stoornis. Twee vragen staan hierbij centraal: 1. Werken professionals van GGZ en UWV samen en zo ja, waar vindt die samenwerking plaats? 2. Wat is de inhoud van de gevonden samenwerkingsinitiatieven? De prevalentie van psychische stoornissen in de beroepsbevolking van 15 tot 64 jaar ligt gemiddeld op 20% in de OECD-landen, waaronder Nederland.1,2 Veel psychische aandoeningen zijn chronisch en een sterke voorspeller
A. Holwerda, Ph.D., Gezondheidswetenschappen/Sociale Geneeskunde. A. S. Fokkens, Ph.D., Toegepast Gezondheidsonderzoek, Gezondheidswetenschappen. C. Engbers, MA, Gezondheidswetenschappen/Sociale Geneeskunde. S. Brouwer, Ph.D., Gezondheidswetenschappen/Sociale Geneeskunde. Allen werkzaam bij Universitair Medisch Centrum Groningen/Rijksuniversiteit Groningen Correspondentieadres: [email protected]
350
voor langdurig ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid.3-5 De afgelopen decennia is het aantal personen met psychische aandoeningen dat een arbeidsongeschiktheidsuitkering aanvraagt gestegen.1,2,6,7 Uit het recente OECD-rapport blijkt dat psychische stoornissen aanzienlijke kosten met zich meebrengen, in Nederland 3,3% van het Bruto Nationaal Product, door verzuim, hoge werkloosheid en verminderde productiviteit, zowel voor de omvangrijke groep mensen met een matige tot ernstige psychische stoornis zelf, als voor werkgevers en voor de maatschappij als geheel.1 Personen met een psychische aandoening zoals bijvoorbeeld een angststoornis of dep
Data Loading...
