Theo Schraven: 'Voer samen een open gesprek over pijnlijke beslissingen'
- PDF / 352,956 Bytes
- 6 Pages / 566.929 x 765.354 pts Page_size
- 40 Downloads / 168 Views
Loods
Theo Schraven: ‘Voer samen een open gesprek over pijnlijke beslissingen’ Tekst Joost Bijlsma Fotografie Maurits Giesen
“T
oen corona uitbrak, was ik erg benieuwd wat er bij de diverse organisaties speelde. Omdat door de lockdown in maart veel opdrachten wegvielen, was ik in de gelegenheid om een onderzoek te doen onder toezichthouders in de zorg. Ik interviewde dertig voorzitters van raden van toezicht over wat corona voor hen betekende. Dat was niet moeilijk. Ze wilden blijkbaar hun verhaal kwijt. De voorzitters van de raad van toezicht waren erg onder de indruk van de creativiteit, wendbaarheid en gedrevenheid van het bestuur. Meestal waren ze positief over het gevoerde beleid. Wel liep het hier en daar stroef tussen toezichthouder en bestuurder. De toezichthouders die dit signaleerden, kregen van hun bestuurder het gevoel dat ze die voor de voeten liepen. Dat zag je vooral bij de eenhoofdige besturen. Terwijl je juist bij die groep verwacht dat ze steun zoeken bij hun
rvt-voorzitter. Wat mij opviel, was dat corona alles uitvergroot, ook de bestaande verhoudingen. Als de relatie broos of afstandelijk was, dan leek corona dit te versterken. En waar die verhouding goed is, verdiepte deze zich vaak in positieve zin. In het begin van corona zag je de relatie tussen bestuurder en toezichthouder verschuiven. Het ging van controle naar comfort: hoe bied ik steun zodat bestuurders beter presteren? Bestuurder en toezichthouder belden gemiddeld één keer per week. Dat is best vaak. Het contact werd persoonlijker dan voorheen en kwetsbaarheden werden zichtbaar. Ik denk dat dit een goede zaak is. Van bestuurders wordt in toenemende mate verwacht dat ze naast een functionaris ook een mens zijn. Om echt gehoord te worden, moeten ze zichzelf laten zien. Waar komen ze vandaan? Wat hebben ze meegemaakt? Wat doet ziekte en gezondheid met hen? Vroeger waren de >
Skipr | nummer 04 | herfst 2020 | 53
functionaris en de persoon twee dingen. Nu is dat niet meer zo. De mensen kijken niet alleen meer naar jou als bestuurder maar ook naar jou als persoon. Je moet jezelf laten zien. Dat persoonlijke is belangrijk in het contact met toezichthouders maar ook met andere collega’s. Een bestuurder die ik ken, voelde zich pas echt geaccepteerd in een nieuwe organisatie toen een onderhoudsmedewerker na een toespraak zei: ‘Ik geloof niet alleen in uw verhaal, ik geloof u.’ En wat voor bestuurders opgaat, geldt ook voor toezichthouders. Het zou goed zijn als bestuur en toezicht meer investeren in persoonlijke aandacht. Wat betreft het menselijke aspect in toezicht is een wereld te winnen. De focus ligt erg op risico’s. Bij een evaluatie wees een bestuurder mij op een pijnlijk feit. De jaren geleden uitgegeven Toolkit Toezicht kent wel 200 pagina’s aan checklists, zoals voor zwaar weer, het vinden van een interimmanager en ontslag. Maar het menselijke aspect komt nauwelijks naar voren. Hij zei: ‘Is er ook nog een checklist voor complimenten? Kennelijk worden wij bestuurders als een gevaar gezien.’ Ik geef hem groot gelijk. Aan de andere
Data Loading...
